سلامت و پزشكي

بیماری های مقاربتی در زنان (STDs) به عنوان عفونت های منتقله از راه جنسی شناخته می شوند. آنها از طریق رابطه واژن، مقعد یا تماس جنسی دهانی انتقال می یابند. رایج ترین علائم این بیماری ها شامل خارش واژن، بثورات پوستی، ترشحات غیر معمول و درد است. بسیاری از بیماری های مقاربتی زنان نشانه ای ندارند. STDs های درمان نشده، می توانند منجر به مشکلات باروری و افزایش خطر سرطان گردن رحم شوند، و یا سلامت شریک جنسی شما را با خطر مواجه نمایند.

با توجه به آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، بیش از 50 درصد موارد جدید کلامیدیا و گنوره در زنان بین 15 تا 24 ساله رخ می دهد. هر ساله در سراسر جهان حدود 357 میلیون عفونت جدید سیفلیس، کلامیدیا، گنوره و تریکوموناس وجود دارد.

از آنجا که اغلب زنان مبتلا به STDs علائمی ندارند، تا مدت ها از بیماری خود اطلاع ندارند. برآورد ها نشان داده حدود 90 درصد مبتلا به این بیماری ها از وجود آن آگاه نیستند.

بیماری های مقاربتی رایج در زنان

بعضی از شایعترین بیماری های مقاربتی در زنان در زنان عبارتند از:

• زگیل تناسلی (ویروس اچ پی وی (HPV))
• سوزاک
• کلامیدیا
• تب خال ناحیه تناسلی

HPV شایع ترین نوع بیماری های مقاربتی در زنان است که عامل اصلی سرطان دهانه رحم به شمار می رود. واکسن این بیماری می تواند از ابتلا به برخی سویه های خاص آن جلوگیری نماید. گونوره و کلامیدیا عفونت های باکتریایی شایع هستند. در واقع، کلامیدیا، شایع ترین نوع بیماری های مقاربتی در زنان در ایالات متحده است. تبخال تناسلی نیز بیماری رایجی است.

*جهت اطلاعات بیشتر از ویروس اچ پی وی و روش های درمان آن پیشنهاد میشود مطلب مرتبط با اچ پی وی را بخوانید*

نشانه های شایع بیماری های مقاربتی در زنان

لازم است زنان از علائم احتمالی STD آگاه باشند، تا در صورت ابتلا به آن بتوانند به سرعت بیماری را تشخیص دهند. بعضی از نشانه های شایع ابتلا به این بیماری به این شرح است :

• تغییرات در ادرار: STD را می توان با درد و یا احساس سوزش در هنگام ادرار، نیاز مکرر به تخلیه و یا وجود خون در ادرار شناسایی نمود.
• ترشحات غیر طبیعی واژن : میزان ترشحات واژن به طور مداوم و بر طبق یک چرخه منظم تغییر می کند. تخلیه زیاد و سفید ممکن است نشانه ای از عفونت قارچی باشد و وقتی تخلیه زرد یا سبز است، از علائم گونوره یا تریکوموناس می باشد.
• خارش در ناحیه واژن : خارش یک علامت غیر اختصاصی برای بیماری های STD است زیرا می تواند ناشی از علل مختلفی ایجاد شود. به طور مثال خارش می تواند ناشی از علل زیر ایجاد شود :

واکنش آلرژیک به کاندوم لاتکس

عفونت قارچی

شپش موقت یا چرک

زگیل ناحیه تناسلی

بسیاری از STD های باکتری و ویروسی در مراحل اولیه نشانه هایی به این شرح را ایجاد می کنند :

• درد در هنگام رابطه جنسی: این علامت اغلب نادیده گرفته می شود، اما درد شکمی یا لگن هنگام رابطه جنسی می تواند نشانه ای از بیماری التهابی لگن (PID) باشد. PID اغلب در مرحله پیشرفته عفونت با کلامیدیا یا گنوره ایجاد می شود..
• خونریزی غیرطبیعی : خونریزی غیر طبیعی یکی دیگر از علائم احتمالی PID یا سایر مشکلات تولید مثل در STD است.
• جوش یا زخم : زخم یا جوش های کوچک در اطراف دهان و یا واژن می تواند نشانه ای از تبخال، HPV یا سیفلیس باشد.

جلوگیری از بیماری های مقاربتی در زنان

ادامه در لینک زیر https://hpvdarman.com/articles/%d8%a8%db%8c%d9%85%d8%a7%d8%b1%db%8c-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d9%85%d9%82%d8%a7%d8%b1%d8%a8%d8%aa%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d8%b2%d9%86%d8%a7%d9%86/

نکات برجسته

1. عامل زگیل تناسلی، ویروس اچ پی وی (HPV) است.
2. زگیل تناسلی هم زنان و هم مردان را مبتلا می کند، اما برای زنان عوارض خطرناک تری دارد.
3. درمان زگیل تناسلی امکان پذیر است، اما ممکن است مجدداً عود کند، مگر اینکه ریشه ویروس و بیماری بصورت کامل درمان شود.

زگیل تناسلی چیست ؟

زگیل تناسلی بافتی نرم و برجسته است که بر روی ناحیه تناسلی ظاهر می شود. این بیماری از طریق ارتباط جنسی منتقل میشود و نوع خاصی از ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) می باشد. زگیل تناسلی ممکن است باعث درد، ناراحتی و خارش شود.

ویروس HPV شایع ترین نوع بیماری های آمیزشی یا جنسی می باشد. مردان و زنانی که روابط جنسی بیشتری دارند، بیشتر از سایرین در معرض آلودگی به ویروس اچ پی وی HPV یا زگیل های تناسلی هستند. بیماری HPV برای زنان خطرناک تر است زیرا برخی از انواع HPV می توانند سرطان دهانه رحم یا واژن را ایجاد کنند.

علائم زگیل تناسلی

زگیل تناسلی از طریق روابط جنسی، دهانی، واژن و مقعد منتقل می شود. معمولاً از زمان انتقال ویروس تا ایجاد زگیل چندین هفته تا چندین ماه فاصله است. زگیل تناسلی همیشه با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیست، زیرا ممکن است این زگیل ها بسیار کوچک و به رنگ پوست یا کمی تیره تر باشند. همچنین ممکن است زائده های ایجاد شده شبیه گل کلم، صاف یا کمی زبر و حساس به لمس باشند. این بافت ها ممکن است به شکل یک خوشه زگیل یا فقط یک زگیل تنها ظاهر شوند.

زگیل تناسلی در مردان ممکن است در یکی از این نواحی ظاهر شود:

• آلت تناسلی
• اسکروتوم (کیسه بیضه)
• کشاله ران
• در داخل یا اطراف حنجره

زگیل تناسلی در زنان ممکن است در یکی از این نواحی ظاهر شود:

• داخل مهبل (واژن)
• مقعد
• خارج از مهبل (واژن)
• بر روی دهانه رحم

علاوه بر نواحی ذکر شده زگیل های تناسلی ممکن است بر روی لب ها، دهان، زبان یا گلوی فردی که تماس جنسی دهانی با فرد مبتلا به ویروس اچ پی وی (HPV) داشته، ظاهر شود. بعد از ابتلا به این ویروس علائمی به این شرح ظاهر می شوند :

• ترشحات واژن
• خارش
• خونریزی
• سوزش

این علائم ممکن است، قبل از بروز زگیل نیز وجود داشته باشند. اما اگر زگیل ها گسترش پیدا کرده یا بزرگ تر شوند، این وضعیت میتواند ناراحت کننده یا دردناک باشد.

درمان زگیل تناسلی

زگیل های تناسلی قابل مشاهده، ممکن است پس از چند سال بدون درمان نیز بهبود یابند. ولی ویروس این زگیل همچنان در بدن باقیمانده و پس از طی مدتی مجدداً عود می نماید. بنابراین هدف از درمان، کنترل علائم بیماری و جلوگیری از انتقال آن به دیگران است . توجه داشته باشید زگیل تناسلی حتی در شرایطی که بیمار هیچ یک از علائم بیماری را ندارد نیز قابل انتقال است.

درمان دارویی

در صورتیکه زگیل بسیار کوچک باشد،پزشک ممکن است برای درمان زگیل تناسلی داروهای موضعی و پماد را تجویز نماید که برخی از آنها شامل موارد زیر باشد:

• پماد آلدارا یا ایمی کیمود بر روی سیستم ایمنی کار میکند و بصورت موضعی بر روی پوست مالیده میشود و برای درمان نوع خفیفی از سرطان پوست با نام کارسینوم نیز تجویز میگردد.
• پودوفیلاکس podofilox: این دارو بصورت محلول و یا ژل می باشد و فقط در بخش خارجی پوست مانند زگیل تناسلی و زگیل مقعدی استفاده میشود و بخاطر خاصیت اسیدی در بخش های داخلی و نواحی حساس مانند مانند لب و داخل دهان، واژن و مجرای تناسلی و واژن به هیچ عنوان نباید استفاده شود و فقط با نسخه پزشک میتوان تهیه کرد.
• اسید سالیسیلیک یا TCA : بعلت ارزان بودن این محلول اسیدی، برخی افراد و حتی پزشکان برای درمان زگیل تناسلی این روش را پیشنهاد میکنند که فقط برای زگیل های بسیار کوچک ممکن است کاربرد داشته باشد ولی عوارض آن بسیار زیاد بوده و مدت زمان درمان( در صورتیکه موفق باشد) حدود 6 الی 8 هفته به طول می انجامد و به هیچ عنوان توصیه نمی شود.

در اکثر نتایج دارو و پماد پاسخگو نبوده و باعث رشد بیشتر زگیل ها می شود. در این مواقع نیاز به عمل جراحی برای برداشتن آنها می باشد.

درمان قطعی زگیل تناسلی به روش پزشکی

در روش های درمان پزشکی معمولا در یک جلسه و بدون نیاز به بستری درمان صورت میگیرد و معمولا بنا به صلاحدید پزشک یا دکتر معالج یکی از روش های زیر را انتخاب مینماید:

• الکتروکوتر( سوزاندن زگیل با جریان الکتریکی)
• کرایو تراپی (انجماد زگیل ها)
• درمان با لیزر

پس از درمان زگیل های تناسلی، زنان لازم است هر 6 ماه یکبار برای انجام تست پاپ اسمیر اقدام نمایند. زیرا این تست می تواند تغییرات سلول در دهانه رحم را به خوبی نمایان کند.بعضی از انواع HPV که موجب بروز زگیل می شود، خطر ابتلا به سرطان را ندارد اما انواع دیگری از این ویروس در ابتلا به سرطان نقش دارند.

درمان خانگی برای زگیل تناسلی

به یا داشته باشید هرگز از درمان های خانگی (OTC) برای درمان مشکل خود استفاده نکنید . همچنین استفاده از داروهای زگیل مناسب برای نواحی دیگر بدن ، بر روی زگیل های تناسلی ممنوع است. زیرا درمان هایی که برای مناطق دیگر بدن طراحی شده اند اغلب قوی تر از درمان های مورد استفاده در اندام تناسلی هستند.به یاد داشته باشید، با استفاده از درمان های اشتباه ممکن است آسیب بیشتری به بدن خود وارد کنید. قبل از استفاده از هر نوع درمان خانگی با پزشک خود در این مورد مشورت نمایید.

دلایل ابتلا زگیل تناسلی

زگیل تناسلی در اغلب موارد در اثر ویروس اچ پی ویHPV ایجاد می شود. 30 تا 40 نوع مختلف از ویروس HPV وجود دارد که تنها بر اندام تناسلی تاثیر می گذارد، اما فقط چند نوع آن باعث زگیل های تناسلی می شوند. ویروس HPV از طریق تماس پوست با پوست قابل انتقال است، به همین دلیل جزء بیماری های آمیزشی یا جنسی در نظر گرفته می شود.

این ویروس شیوع گسترده ای دارد، بر طبق اعلامیه منتشر شده از مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) اغلب افراد فعال از نظر جنسی در مراحلی از زندگی آن را دریافت می کنند. با این حال، ویروس همواره منجر به عوارضی مانند زگیل های تناسلی نمی شود. بلکه زگیل تناسلی معمولاً توسط نوع خاصی از ویروس HPV ایجاد می شود که از سایر ویروس های که باعث ایجاد زگیل در سایر نواحی بدن می شود، متفاوت است. به بیانی دیگر می توان گفت زگیل نمیتواند از دست کسی به اندام تناسلی گسترش یابد و یا بالعکس.

افراد در معرض خطر زگیل های تناسلی

هر شخص فعال جنسی در معرض خطر ابتلا به HPV قرار دارد. با این حال، ریسک ابتلا به این بیماری برای برخی اشخاص بیشتر است :

• افرادی که کمتر از 30 سال سن دارند.
• افراد سیگاری
• کسانی که سیستم ایمنی ضعیف داشته باشند.
• سابقه سوء استفاده جنسی
• فرزند مادرانی که در طی زایمان مبتلا به ویروس بوده اند.

عوارض ویروس اچ پی وی HPV

ویروس اچ پی وی HPV علت اصلی سرطان در دهانه رحم است. همچنین این عفونت می تواند به تغییرات پیش سرطانی در سلول های دهانه رحم، به نام دیسپلازی، منجر شود. انواع دیگر اچ پی وی نیز ممکن است باعث ایجاد سرطان در ناحیه تناسلی زنانه (فرج) شوند. آنها همچنین می توانند سرطان آلت تناسلی و مقعد را نیز ایجاد کنند.

تشخیص زگیل تناسلی

برای تشخیص این بیماری، دکتر به بررسی وضعیت سلامت و علائمی که تجربه می کنید می پردازد. داشتن اطلاعات کافی در مورد رابطه هایی که تجربه کرده اید نیز می تواند به پزشک در تشخیص دقیق تر کمک نماید. اولین مرحله نیز برای تشخیص دقیق تر معاینه فیزیکی در ناحیه ی مشکوک به زگیل است.

ادامه مطلب در کلینیک اچ پی وی

ویروس اچ پی وی یا پاپیلومای انسانی (HPV) ویروسی است که از طریق تماس پوست با پوست و روابط جنسی منتقل می شود. بیش از 100 نوع HPV وجود دارد که از طریق تماس جنسی قابل انتقال است و می تواند بر اندام تناسلی، دهان و گلو تاثیر بگذارد. به همین ترتیب اچ پی وی شایع ترین بیماری روابط جنسی است. اغلب افرادی که روابط جنسی زیادی دارند نوعی از آن را دریافت می کنند. در برخی از موارد عفونت HPV تناسلی ممکن است باعث ایجاد مشکلات سلامتی شود. با این حال، برخی از انواع اچ پی وی می توانند منجر به ایجاد زگیل تناسلی و حتی سرطان دهانه رحم، مقعد و گلو شود.

ویروسی که عامل عفونت HPV است، از طریق تماس پوست با پوست انتقال می یابد. اکثر افراد از طریق تماس جنسی مستقیم، از جمله واژینال، مقعد و رابطه جنسی دهانی، این عفونت را دریافت می کنند. بسیاری از افراد مبتلا به ویروس اچ پی وی هستند و از آن اطلاعی ندارند، این به معنی است که شما می توانید این ویروس را حتی از فردی که هیچ علائمی ندارد، نیز دریافت کنید.

در موارد نادر، مادرانی که اچ پی وی دارند می توانند ویروس را در حین زایمان به نوزاد انتقال دهند. که در این صورت نوزاد به بیماری به نام پاپیلوماتوز تنفسی مبتلا می شودَ ، در این بیماری زگیل های مربوط به HPV درون گلو یا راه هوایی ایجاد می شوند.

علائم ویروس اچ پی وی

اغلب ویروس اچ پی وی علائم قابل مشاهده ای ندارد. برخی از انواع این ویروس حتی بعد از 2 سال از ورود آن به بدن هیچ علامت و نشانه خاصی را به همراه ندارند و این یعنی ممکن است فرد آن را بدون اطلاع به بدن شریک خود انتقال داده باشد. اما در هر صورت این ویروس، می تواند مشکلات جدی مانند زگیل های تناسلی و زگیل در گلو (شناخته شده به عنوان پاپیلوماتوز مجدد تنفسی) و … را به همراه داشته باشد. همچنین عفونت HPV عامل سرطان دهانه رحم و سایر سرطان های تناسلی، سر، گردن و گلو شناخته می شود.

البته انواع دیگری از HPV که موجب زگیل می شوند،از انواع سرطانی آن متفاوت است. بنابراین، داشتن زگیل های تناسلی ناشی از HPV به این معنی نیست که شما سرطان دارید. سرطان های ناشی از این ویروس اغلب تا زمان پیشرفت علائمی را ایجاد نمی کنند و تنها راهکار تشخیص غربالگری منظم است، غربالگری می تواند به تشخیص مشکلات بهداشتی مرتبط با HPV کمک کند و شانس بقا را افزایش دهد.

علائم HPV در مردان

بسیاری از مردان مبتلا به HPV هیچ علائمی ندارند، اگر چه برخی از آنها مبتلا به زگیل های تناسلی می شوند. پس اگر ضایعات غیر معمولی بر روی آلت تناسلی مردانه، اسکروتوم (کیسه بیضه ) یا مقعد مشاهده کردید، به پزشک مراجعه نمایید.

برخی از سويه های HPV می توانند سرطان های آلت تناسلی، مقعد و گلو را در مردان ایجاد کنند. برخی از مردان بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به سرطان های مرتبط با HPV هستند، مثل مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی برقرار می کنند و یا مردانی که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند.

علائم HPV در زنان

در طی تحقیقات مشخص شده، زنان در طول عمر خود حداقل یک نوع HPV را دریافت می کنند. اغلب زنان مبتلا به HPV علائمی ندارند ولی دسته ای از آنها دچار زگیل های تناسلی می شوند که ممکن است در داخل واژن، در اطراف حنجره یا گردنه رحم یا فرج (آلت تناسلی زنانه) ظاهر شوند. در صورت مشاهده رشد هر بافت غیرطبیعی بر روی آلت تناسلی بهتر است با پزشک خود مشورت نمایید.

برخی از انواع ویروس HPV می تواند سرطان دهانه رحم یا سرطان های واژن، مقعد یا گلو ایجاد کند. غربالگری منظم می تواند به تشخیص تغییرات مرتبط با سرطان دهانه رحم در زنان کمک کند. علاوه بر این، آزمایشات DNA بر روی سلول های رحم می توانند سویه های HPV مرتبط با سرطان های دستگاه تناسلی را شناسایی کنند.

شناسایی HPV

تست شناسایی این ویروس در مردان و زنان متفاوت است. که در ادامه به شرح آن می پردازیم :

تست شناسایی HPV در زنان

تست های پاپ اسمیر برای شناسایی سلول های غیر طبیعی در زنان بکار می رود. این آزمایش می تواند سرطان سرویکس یا سایر مشکلات مربوط به این ویروس را مشخص نماید. زنان باید در سنین بین 21 تا 29 سال حداقل یکبار در سال، و زنان بین سنین 30 تا 65 سال، هر پنج سال یکبار آزمایش DNA و پاپ اسمیر را برای شناسایی HPV انجام دهند. در صورتی که نتایج پاپ اسمیر غیر طبیعی باشد، پزشک آزمایش HPV را درخواست می کند. همچنین در صورتی که ویروس از نوع سرطان زا آن باشد، پزشک تغییرات سرویکس یا گردنه رحم را بررسی می کند. که برای این امر نیاز به انجام کولپوسکوپی خواهد بود. البته تغییرات گردنه رحم که منجر به سرطان می شود، اغلب سال ها به طول می انجامد.

تست شناسایی HPV در مردان

آزمایش DNA و HPV تنها برای تشخیص این ویروس در زنان در دسترس است و در حال حاضر هیچ آزمایش مورد تایید FDA برای تشخیص اچ پی وی در مردان وجود ندارد. به همین ترتیب غربالگری معمول برای سرطان مقعد، گلو و یا آلت تناسلی در مردان توصیه نمی شود. البته بعضی از پزشکان آزمایش پاپ اسمیر مقعد را برای مردان در معرض خطر سرطان مقعد انجام میدهند.

درمان اچ پی وی ...

جهت خواندن ادامه این مطلب به سایت https://hpvdarman.com/ مراجعه کنید.

بواسیر و یا همان هموروئید (Hemorrhoids) بیماری مقعدی می باشد که در بیشتر افراد بالای 50 سال بهوجود می اید و دلیل اصلی ان هم یبوست می باشد
البته این بیماری علت های دیگری هم مثل چاقی و افزایش وزن، بارداری، بلند کردن وسایل سنگین و ... دارد اما بیشترین دلیل ابتلا افراد به ان یبوست می باشد

بنابراین اگر شما تا به حال بواسیر را تجربه نکرده اید و گرفتار ان نشده اید پس بهتر است که از حالا با رعایت رژیم غذایی پرفیبر و جلوگیری از یبوست، از این بیماری پیشگری نمایید.

اما اگر با این بیماری درگیر هستید و نمیدانید که برای درمان بواسیر چه باید کرد با ما همراه باشید:

اول از همه باید بگویم که بواسیر بیماری ای نیست که خود به خود و یا با روش های خانگی درمان شود اگر هم با این روش ها توانستید این بیماری را درمان کنید باید بدانید که با اولین یبوست شدن دوباره به سراغتان خواهد امد پس برای درمان دائمی بدون بازگشت و همیگشی این بیماری حتما حتما در وهله اول به پزشک متخصص بواسیر یا هموروئید مراجعه نمایید تا ویزیت شوید و پزشک شما را معاینه نماید:


معاینه بواسیر

بعد از معاینه اگر بواسیر شما در مراحل ابتدایی باشد و بیرون زدگی نداشته باشد یعنی زائده ای گوشتی مانند از مقعدتان به بیرون نیامده باشد به این معنی است که بیماری شما هنوز پیشرفت نکرده و می توان با روش هایی مثل روش های درمان خانگی جلوی بدتر شدن و پیشرفت انرا گرفت پس پزشکتان به شما توصیه می کند که فیبر بیشتری مصرف کنید تا دچار یبوست نشوید و شاید پماد و یا کرم هایی مثل پماد انتی هموروئید هم برای شما تجویز نماید که درد داخلی ان را بهبود بخشد. اما اگر شما دیر به پزشک مراجعه نمایید و بواسیرتان پیشرفته شده باشد یعنی بیرون زده باشد و هنگام عمل دفع شاهد خونریزی و یا درد باشید پزشک راهی جز جراحی و یا عمل بواسیر برای شما ندارد اما این عمل می تواند به دو صورت انجام شود:

یا اینکه به صورت سنتی و با تیغ جراحی عمل شوید که مزایای کم و معایب بسیاری مثل بیهوشی، بازگشت دوباره و بیماری، درد بسیار و ... دارد و بیمار پس از بیهوشی باد درد زیادی را تحمل کند و هیچ تضمینی هم نیست که بعد از جراحی با تیغ بواسیر شما دوباره برنگردد این روش تقریبا در بیشتر جاها منسوخ شده و روش لیزر درمانی محبوبیت بیشتر پیدا کرده است.


جراحی سنتی بواسیر


و یا اینکه درمان بواسیر یا هموروئید با لیزر را انجام دهید که بیشتر پزشکان متخصص همین روش را پیشنهاد می کنند و نسبت به سایر روش ها مزایای بسیاری مثل عدم نیاز به بیهوشی، درد کم و درمان سریع و بدون بازگشت دارد. در لیزر درمانی بواسیر، بیرون زدگی بواسیر ( مشاهده عکس بیرون زدگی بواسیر) توده ای که از مقعد بیرون زده است را با نور اشعه لیزر که به دو نوع کم توان و پرتوان تقسیم می شود و نه با تیغ جراحی برش می دهند و می برند بدون اینکه نیازی به بخیه باشد بعد از مدتی محل لیزر ترمیم می شود. شما خودتان می توانید انتخاب نمایید که با چه روشی درمان شوید و پزشکتان هم موظف است که مزایا و معایب همه روش ها را برای شما بازگو کند.


درمان بواسیر با لیزر

بعد از اینکه یکی از این روش ها را برای درمان خودتان انتخاب کردید باید بعد از درمان هم مراقبت های ویژه ای و رژیم غذایی سرشار از فیبر داشته باشید تا دچار مشکلات بعد از عمل نشوید.

بهتر است هروقت احساس نیاز به دفع پیدا کردید همان موقع عمل دفع را انجام دهید و انرا به تعویق نیندازید چون نگه داشتن و احتباس مدفوع باعث خشک شدن ان می شود و در نتیجه مدفوع به سختی بیرون می اید که مدفوع سفت و سخت هم یکی از علت های بواسیر می باشد.

همچنین سعی کنید هنگام اجابت مزاج زور نزنید و به زور سعی نکنید مدفوع را خارج نمایید.
منبع : https://bit.ly/3hq3PuC

دنبالچه نام استخوان انتهایی ستون فقرات است که نقش بسیار مهمی در بدن دارد. این استخوان مثلثی شکل و کوچک دقیقا مابین لگن و باسن قرار گرفته و هرگونه آسیب و تحریک این استخوان، باعث ایجاد درد در این بخش می شود. افرادی که هنگام نشستن درد زیادی را احساس می کنند، احتمالا دچار نوعی آسیب در این ناحیه شده اند.

عواملی که باعث ایجاد آسیب در استخوان دنبالچه می شوند شامل

• زمین خوردن روی باسن
• یبوست های طولانی مدت
• عفونت
• زایمان های سخت در بانوان
• ایجاد فشار یا ضربه به ناحیه دنبالچه
• اضافه وزن

یکی از دلایل آسیب پذیر بودن استخوان دنبالچه، محدوده حرکتی کم این استخوان است و ایجاد هرگونه فشاری که باعث شود استخوان دنبالچه بیشتر از محدوده خود حرکت کند، باعث آسیب می شود.

شاید عملکردهای مختلف این استخوان کوچک در بدن دور از تصور باشد اما کارهایی مثل توزیع یکسان فشار در لگن، شکل قرار گرفتن ستون فقرات، ایجاد استحکام در کمر و نواحی اطراف آن و غیره توسط این استخوان کوچک انجام می شود.

نشستن روی سطوح نرم و انعطاف پذیر، گاهی باعث احساس درد بیشتری در بیمار می شود، چون لم دادن به پشت باعث وارد شدن فشار بیشتری به این ناحیه می شود.

همانطور که گفته شد یکی از عوامل ایجاد ناراحتی در ناحیه استخوان دنبالچه، عفونت است. بیماری عفونی که در ناحیه مقعد و نشیمنگاه ایجاد می شود، معمولا کیست مویی یا سینوس پیلونیدال است. این عارضه زمانی بروز پیدا می کند که مویی در بخش انتهایی ستون فقرات یا همان استخوان دنبالچه به داخل پوست برگردد. البته ممکن است به ندرت در سایر نواحی بدن هم شاهد کیست مویی باشیم اما وقتی این عارضه در پایین کمر ایجاد می شود، علائم و نشانه های آن جدی تر و دردناک تر است.

کیست مویی چیست؟

کیست مویی اغلب با ایجاد آبسه و عفونت همراه است که نتیجه واکنش بدن به مویی است که به داخل پوست بخش تحتانی ستون فقرات برگشته است. این عارضه در مراحل ابتدایی علائم چندانی ندارد و زمانی علائم ایجاد می شوند که آبسه شکل بگیرد. عفونت جمع شده در آبسه و در لایه های زیرین پوست، معمولا با ایجاد مجرایی به سطح پوست راه می یابد و از سوراخ های ریز روی پوست تخلیه می شود.

ایجاد التهاب و قرمزی در ناحیه کمر، درد زیاد بخصوص در زمان نشستن، خروج عفونت و ترشحات، احساس زائده ای سفت در اطراف دنبالچه و گاها در مواقعی که عارضه دیر تشخیص داده شود، تب و لرز از علائمی هستند که هنگام مواجهه با این بیماری تجربه می کنید.

جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره روش های درمان کیست مویی این مطلب را مطالعه نمایید.

دلایل احتمالی بروز کیست مویی

علت دقیق این عارضه هنوز به طور قطعی مشخص نیست اما افرادی که مشاغل پشت میزی دارند و ساعات زیادی را در طول روز می نشینند، نوجوانانی که دچار تغییرات هورمونی شده اند، کسانی که از لباس های تنگ و نامناسب استفاده میکنند، افراد پرمو، افرادی که دچار چاقی و اضافه وزن هستند و یا وجود نوعی مشکل مادرزادی در استخوان دنبالچه، احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند. علائمی که در بالا عنوان کردیم، به معنی ابتلای قطعی شما به این عارضه نیست و پزشک نظر نهایی را بعد از انجام معاینات لازم، خواهد.

روش های درمان

در موارد بسیاری افرادی که به این بیماری مبتلا شده اند، سعی بر خود درمانی و استفاده از روش های خانگی برای درمان این عارضه دارند. بیماران به دلیل عدم آگاهی لازم و استفاده از روش های خانگی باعث می شوند بیماری پیشرفت کند و درمان آن پیچیده تر شود.

نمی توان بطور کل تاثیر روش های خانگی در کاهش و بهبود علائم بیماری را نادیده گرفت، اما برای درمان قطعی کیست مویی باید عفونت داخل آن بطور کامل تخلیه شود و این امر با جراحی میسر است. البته معمولا قبل از جراحی، استفاده از داروهای آنتی بیوتیک برای کنترل عفونت بیماری توصیه می شود. در ادامه روش های جراحی و لیزر کیست مویی را با هم بررسی می کنیم:

عمل کیست مویی با لیزر

یکی از بهترین گزینه های درمان کیست مویی استفاده از لیزر است. لیزر درمانی کیست مویی بصورت سرپایی و بدون درد و خونریزی انجام می شود و نیازی به بستری شدن در بیمارستان نیست. طی این جراحی، بوسیله اشعه لیزر برش کوچکی روی بافت بیماری ایجاد می شود و چرک و مواد زائد داخل کیست بطور کامل تخلیه می شود. زمان عمل لیزر کمتر از نیم ساعت بوده و بیمار بلافاصله بعد از جراحی مرخص می شود.

همچنین عمل کیست مویی با لیزر، عوارض و مشکلات جراحی های سنتی را به دنبال ندارد و احتمال بازگشت مجدد بیماری یا آسیب دیدن نواحی اطراف بیماری در آن بسیار پایین است.

مشاهده مطلب کامل

ساختار بدن انسان به گونه ایست که برای فعالیت و تحرک طراحی شده و نشستن زیاد باعث اختلال در عملکرد آن می شود. در حالت ایستاده عضلات بیشتری درگیر هستند و همین امر باعث می شود که سطح انرژی و هوشیاری شما افزایش پیدا کند.

وقتی که فردی مدت زیادی را می نشیند، ستون فقرات از حالت s شکل خارج شده و این تغییر شکل می تواند فشار زیادی به لگن و دیسک های گردن وارد کند.

مشاهده مطلب کامل

از عوارض زیاد نشستن می توان به ایجاد رگ های واریسی اشاره کرد. وقتی جریان خون در بخش پایین تنه کاهش پیدا کند، باعث ایجاد رگ های واریسی در پاها خواهد شد. البته یکی دیگر از علل واریسی شدن عروق، ژنتیک است اما بی تحرکی هم در ایجاد این عارضه بی تاثیر نیست. زنان بیشتر از مردان به این عارضه دچار می شوند. نشستن طولانی و بخصوص در حالت نامناسب، باعث ایجاد فشار زیادی در رگ های پا و در نهایت واریس خواهد شد.

همچنین نشستن های طولانی می تواند به عضلات گردن و کمر آسیب برساند. البته نحوه نشستن و نوع صندلی هم از نکات پر اهمیت است که باید به آن توجه کنید. نشستن در حالت های اشتباه مثل قوز کردن می تواند این آسیب ها را چندین برابر کند و منجر به ضعیف شدن و کاهش حجم عضلات شکم و کمر شود. احتمال ابتلا به پوکی استخوان در افراد میانسالی که تحرک کمی دارند، وجود دارد.

طی تحقیقات انجام شده دانشمندان دریافته اند که نشستن و بی تحرکی باعث کاهش مصرف انسولین توسط سلول های بدن شود و همین اتفاق شرایط را برای ابتلا به دیابت فراهم می کند.

یکی از عارضه هایی که ممکن است در پی نشستن زیاد به آن دچار شوید، کیست مویی یا سینوس پیلونیدال است. نشستن زیاد فشار زیادی را به ناحیه مقعد و نشیمنگاه وارد می کند که ممکن است باعث بروز بیماری های نشیمنگاهی مثل بواسیر یا هموروئید، شقاق، فیستول و کیست مویی شود.

عارضه کیست مویی در آخرین نقطه ستون فقرات و بالای باسن ایجاد می شود و معمولا بسیار آزاردهنده است. کیست مویی اغلب با آبسه و عفونت نیز همراه است و به همین دلیل باید به موقع برای درمان آن اقدام شود. برگشت مو به داخل پوست در ناحیه بالای مقعد، باعث ایجاد این عارضه می شود.

در عصر حاضر با پيشرفت تكنولوژي و همينطور صنعت تجهيزات پزشكي، روش هاي نويني براي درمان بيماري ها بوجود آمده كه پروسه درمان را براي بيمار و پزشك آسان تر نموده است. ليزر به عنوان يكي از اين روش هاي نوين به شمار مي رود كه براي درمان بسياري از بيماري ها مورد استفاده قرار مي گيرد و نتايج قابل اطمينان و رضايت بخشي هم حاصل مي شود.

استفاده از روش هاي پر دردسر جراحي به دليل عوارض و مشكلاتي كه ايجاد مي كند، كم كم جاي خود را به روش هاي نوين مي دهد. بخشي از بيماري هايي كه درمان آنها با ليزر ميسر شده، عارضه هاي نشيمنگاهي هستند كه در نتيجه مشكلات گوارشي، سبك زندگي غلط و يا برخي از عوامل ديگر بوجود مي آيند. براي مثال درمان بواسير با ليزر در كلينيك پايتخت بصورت تخصصي و تحت نظر پزشكان با سابقه و حرفه اي انجام ميشود كه در ادامه به بررسي اين بيماري و علائم و روش هاي درمان آن مي پردازيم:

شايع ترين عارضه نشيمنگاهي كه ممكن است نصف افراد جامعه را درگير كند، بواسير يا هموروئيد است. بر خلاف باور عموم، احتمال بروز اين بيماري در همه افراد و در سنين مختلف وجود دارد و نمي توان سن مشخصي براي بروز اين عارضه در نظر گرفت.

هموروئيد به شريان هاي ملتهب و كشيده شده ديواره مقعد و انتهاي ركتوم اطلاق مي شود و علت آن فشار بيش از اندازه در مقعد است. به دليل تحريك پذيري بالا در اين ناحيه، ايجاد فشار زياد مي تواند باعث بروز بيماري هايي از جمله بواسير شود. برخي از دلايل ايجاد فشار به شرح زير است:

• يبوست طولاني مدت
• اسهال مزمن
• زور زدن هنگام اجابت مزاج
• عدم مصرف فيبر
• بارداري و زايمان
• چاقي و اضافه وزن
• نشستن طولاني مدت

بعد از انجام بررسي هاي لازم و تشخيص بيماري با توجه به نوع عارضه اي كه به آن مبتلا هستيد يكي از روش هاي درمان توسط پزشك توصيه مي شود. اگر بواسير در مراحل ابتدايي آن تشخيص داده شده باشد، استفاده از روش هاي خانگي مي تواند در بهبود بيماري تاثير گذار باشد. درمان خانگي هموروئيد شامل استفاده از حمام سيتز، رعايت رژيم غذايي، عدم استفاده از شوينده هاي معطر، پرهيز از زور زدن و مراجعه به موقع به دستشويي مي باشد. همچنين استفاده از برخي داروها در ابتداي بيماري و يا بعد از جراحي مي تواند روند بهبود بيماري را تسريع بخشد.

پماد يا شياف آنتي هموروئيد، داروهاي مسكن، قرص هاي آنتي بيوتيك و ملين ها از داروهايي هستند كه پزشك معمولا براي درمان بواسير تجويز مي كند و به كنترل علائم آن كمك مي كنند.

اما نمي‌توان از اين روش ها به عنوان درمان قطعي بواسير استفاده كرد و احتمال درمان نشدن و بازگشت مجدد بيماري در اين روش ها بالاست.

منبع مقاله

نمي‌توان عارضه هاي مقعد و نشيمنگاه را جزء بيماري هاي خطرناك دانست، اما بي توجهي به درمان اين بيماري ها معمولا باعث پيچيده و سخت تر شدن مراحل درمان خواهد شد.

تشخيص اين بيماري ها خيلي كار آساني نيست چون بعضي از علائم در آنها مشترك اند. پيشنهاد مي كنيم اگر با چنين نشانه هايي مواجه شديد، براي تشخيص بيماري خود به يك متخصص كلوركتال مراجعه كنيد. در اينجا به بررسي اجمالي هر يك از اين بيماريها و علائم آنها مي پردازيم:

كيست مويي: اين عارضه يك بيماري عفوني در ناحيه مقعد است و به آن پيلونيدال هم گفته مي شود. محل ايجاد اين كيست در بالاي خط باسن است و به شكل حفره اي حاوي مو و چرك در زير پوست ايجاد مي شود. اين عارضه مي تواند سوراخ هايي در بالاي مقعد هم ايجاد كند كه چرك و عفونت از آن خارج مي شود. كيست مويي در افراد پرمو يا كساني كه مدت زيادي را در حالت نشسته هستند، بيشتر ديده مي شود.

شقاق يا فيشر مقعدي: همان ايجاد زخم يا پارگي در مجراي مقعدي است كه معمولا به علت يبوست و خشكي مدفوع رخ مي دهد. اين عارضه مي تواند هنگام دفع مدفوع، درد و خونريزي ايجاد كند و براي بيمار بسيار آزار دهنده باشد. اگر به موقع شقاق را درمان نكنيد، مزمن شده و مراحل درمان آن سخت تر خواهد شد.

فيستول: زمانيكه ميان دو قسمت از بدن اتصال غير طبيعي ايجاد مي شود، شما به فيستول دچار شده ايد. فيستول مقعدي، ايجاد اتصالي ميان ديواره مخاطي و پوست مقعد است. اين اتصال به شكل مجرايي باريك در ناحيه ركتوم ديده مي شود و عفونت ناشي از آن مي تواند به سطح پوست راه پيدا كند. علائم آن شامل تغيير رنگ در ناحيه مقعد، احساس درد هنگام اجابت مزاج و نشانه هايي شبيه به ساير بيماريهاي نشيمنگاهي است.

بواسير يا هموروئيد: بواسير را مي توان شايع ترين عارضه نشيمنگاهي دانست كه بخش زيادي از افراد جامعه را درگير مي كند. رگ هاي طبيعي ناحيه ركتوم و مقعد، بر اثر ايجاد فشار دچار كشيدگي و تورم مي شود. طبيعي است زمانيكه اين رگها از حالت طبيعي خود خارج شوند، به شكل بيماري بروز مي كنند. بواسير داخلي در داخل كانال ركتوم ايجاد مي شود و شاخص ترين نشانه آن مشاهده خونريزي هنگام دفع مدفوع به علت تحريك شدن اين ناحيه است.

مشاهده ادامه مطلب

Coronavirus COVID-19 (SARS-CoV-2)coronavirus يك عفونت تنفسي بالقوه كشنده است كه از شهر ووهان ، در چين گسترش يافته است. ويروس جهاني كورو ويروس COVID-19 در سال 2020 توسط آلوده كننده ترين سويه اين ويروس ايجاد شده است. سازمان بهداشت جهاني در 11 مارس COVID-19 را به عنوان بيماري همه گير معرفي نمود و اين منجر به بسته شدن بي سابقه مدارس ، مشاغل و زندگي عمومي در ايالات متحده و اروپا شد زيرا كشورها براي جلوگيري از عفونت گسترده از روش فاصله گذاري در اجتماعي استفاده كردند.
COVID-19 (SARS-CoV-2 ويروسي است كه باعث ايجاد اين بيماري مي شود) يك عفونت تنفسي كشنده بالقوه است كه در دسامبر سال 2019 در شهر ووهان ، چين سرچشمه گرفت. پس از توسعه ، ويروس به سرعت گسترش يافت. براساس WHO ، تا ماه مارس به نظر مي رسيد كه شيوع آن در چين تثبيت شود ، تقريبا 81،000 نفر بيمار شده اند و 3200 نفر در چين جان باخته اند. در سراسر جهان ، در بيش از 100 كشور ، بيش از 190،000 مورد COVID-19 تأييد شده بود كه بيش از 7.800 كشته در آن وجود داشت.

علائم Coronavirus COVID-19مانند ساير عفونت هاي ريه است. مبتلايان به COVID-19 ممكن است همراه با تنگي نفس سرفه و تب را تجربه كنند. گزارش هايي از بيماران مبتلا به معده مانند اسهال و استفراغ گزارش شده است. اگرچه بسياري از آنها فقط علائم خفيف / متوسط ​​(حدود 80٪ از افراد آلوده) را تجربه مي كنند ، برخي ديگر (حدود 20٪) علائم شديدتري را تجربه مي كنند كه ممكن است شامل ذات الريه ، سندرم حاد شديد تنفسي ، نارسايي كليه و مرگ (حدود 1-3٪) باشد. .
واكسنها و پيشگيري از Coronavirus COVID-19

به بيماران مبتلا به كروناويروس COVID-19 براي كاهش علائم در آنها مراقبت حمايتي يا مراقبت تسكيني پيشنهاد مي شود. بسياري از افراد آلوده در بيمارستان بستري شده اند (حدود 20٪). اين يك مشكل است زيرا بسياري از بيماران به مراقبت در بيمارستان احتياج دارند و شيوع اين بيماري اغلب از تمام منابع بيمارستان براي مراقبت استفاده مي كند. در همين حال ، محققان در سراسر جهان در تلاشند تا واكسن توليد كنند. دولت ايالات متحده در ژانويه سال 2020 اعلام كرد در حال توليد چنين واكسني است. در اطلاعيه ديگري كه در ماه مارس منتشر شد ، تأييد شد كه اولين واكسن تجربي به انسان داده شده است. مقامات بهداشت آمريكا تخمين مي زنند كه حداقل يك سال تحقيق و توسعه طول بكشد تا اين واكسن به مردم عرضه شود. علاوه بر اين ، چندين آنتي ويروس تحت آزمايش قرار گرفته اند تا مشخص شود آيا مي توانند عفونت ويروسي را كاهش ، آهسته يا متوقف كنند تا به فرد امكان بهبود يابد.
در حال حاضر ، با جلوگيري از تماس با افراد مبتلا به عفونت يا افرادي كه در منطقه شيوع قرار دارند، جداسازي افراد آلوده (قرنطينه) و تكنيك هاي دقيق شستشوي دست ، پيشگيري از بيماري يا كاهش خطر امكان پذير است. همچنين ، فاصله گرفتن اجتماعي (دور نگه داشتن حدود 6 پا از ساير افراد) ممكن است در كاهش خطر موثر باشد. همچنين استفاده از محافظ مانند دستكش ، لباس و ماسك ها هم توصيه شده است.

اطمينان از طبيعي بودن ضربان قلب بسيار مهم است. اگر بيماري يا هر آسيبي، قلب را تضعيف كند ، اعضاي بدن خون كافي را براي عملكرد طبيعي دريافت نمي كنند.

ضربان قلب به تدريج در طي دوران كودكي به سمت نوجواني و بزرگسالي كندتر مي شود و ضربان قلب در حالت عادي براي افراد بالاي 10 سال ، بين 60 تا 100 ضربان در دقيقه است.

ضربان قلب در حالت عادي ورزشكاران حرفه اي ممكن است كمتر از 60 بار در دقيقه و گاهي اوقات به 40 دور در دقيقه برسد.

در زير يك جدول از ضربان قلب طبيعي در سنين مختلف را مشاهده مي كنيد.

ضربان قلب در حال استراحت مي تواند در اين محدوده طبيعي متفاوت باشد. اين امر در پاسخ به تغييرات مختلفي از جمله ورزش ، دماي بدن ، محرك هاي عاطفي و وضعيت بدن متغير باشد.

به ضربان قلب در حين ورزش كردن، ضربان قلب هدف گفته مي‌شود

محدوده ضربان قلب در حين ورزش :

ضربان قلب در هنگام ورزش افزايش مي يابد. شايد زماني‌كه براي رسيدن به تناسب اندام، تمرينات ورزشي انجام مي‌دهيد، به قلب‌تان فشار زيادي وارد نشود ، با وجود اين، براي اينكه اكسيژن و انرژي بيشتري به اعضاي بدن‌تان برسد، بايد ضربان قلب‌تان افزايش پيدا كند. به ضربان قلب در حين ورزش كردن، ضربان قلب هدف گفته مي‌شود. در حالي كه ضربان قلب در نتيجه فعاليت بدني افزايش مي يابد ، با گذشت زمان ضربان قلب هدف كاهش پيدا مي كند. اين بدان معناست كه قلب براي بدست آوردن مواد مغذي و اكسيژن لازم به قسمت هاي مختلف بدن كمتر كار مي كند و باعث مي شود كارايي بيشتري پيدا كند.

ورزش‌هاي هوازي، با هدف كاهش ضربان هدف انجام مي‌شوند. ضربان قلب هدف نرمال و بيشينه ضربان قلب با افزايش سن، كاهش پيدا مي‌كند. اين كاهش ضربان قلب با انجام ورزش‌هايي با شدت بالا به وقوع مي‌پيوندد. انجمن قلب آمريكا (AHA) اظهار مي دارد كه حداكثر ضربان قلب هنگام ورزش بايد تقريباً برابر با 220 تپش در هر دقيقه منهاي سن فرد باشد.

از آنجا كه واكنش بدن هر فرد به ورزش متفاوت است ، ضربان قلب هدف به عنوان يك محدوده شناخته شده به عنوان ضربان قلب هدف معرفي مي شود.

جدول زير محدوده مورد نظر ضربان قلب مناسب براي طيف سني را نشان مي دهد. فعاليت افراد در سنين مختلف در زماني كه با شدت ۵۰ تا ۸۵ درصد ورزش مي‌كنند با زماني كه شدت تمرينات ورزشي ۱۰۰ درصد است، تفاوت دارد: