سلامت و پزشكي

زگيل تناسلي شايع‌ترين عفونت ويروسي است كه از طريق رابطه جنسي منتقل مي‌شود و عامل آن ويروس پاپيلوم انساني (HPV) است كه حين تماس جنسي منتقل مي‌شود.

اكثر بيماران مبتلا به عفونت HPV دچار زگيل تناسلي نمي‌شوند و ويروس به خودي خود از بين مي‌رود. به اين ترتيب ممكن است شما يا همسرتان هيچ گاه متوجه اين عفونت ويروسي نشويد.
ايجاد شدن زگيل پس از تماس داشتن با ويروس از سه تا چند هفته يا حتي چند سال طول مي‌كشد. ممكن است برآمدگي‌ها يا زائده‌هاي گوشتي كوچك يا تغييرات پوستي داخل يا روي ناحيه تناسلي يا مقعدي به چشم بخورد. زگيل تناسلي معمولاً بدون درد است، اما گاهي خارش دارد و ايجاد التهاب مي‌كند.

چگونگي اطلاع از وجود ويروس و زگيل تناسلي

يگانه روش اطمينان از وجود عفونت ويروسي و زگيل تناسلي اين است كه پزشك زگيل را ببيند و عفونت را تاييد كند. بنابراين حتي اگر خودتان يا همسرتان از وجود زگيل تناسلي مطمئن هستيد، باز هم توصيه مي‌كنيم كه براي تاييد تشخيص به پزشك مراجعه كنيد.
حتي اگر همسرتان زگيل تناسلي نداشته باشد، باز هم احتمال دارد كه شما با زگيل مواجه شويد. احتمال انتقال هم‌زمان بيش از يك عفونت منتقله جنسي وجود دارد. توصيه مي‌كنيم در شرايط زير براي بررسي وجود عفونت به متخصص مراجعه كنيد:

• بروز علائم يا مشكوك شدن به آنها در خودتان يا همسرتان
  چنانچه خودتان يا همسرتان رابطه جنسي محافظت نشده داشته‌ايد.
  ابتلا به نوع ديگري از عفونت‌هاي قابل انتقال از راه رابطه جنسي
  باردار بودن يا قصد بارداري داشتن

تشخيص زگيل تناسلي

پزشك معمولاً زگيل تناسلي را با ديدن آن تشخيص مي‌دهد و براي بررسي دقيق آن از ذره بين استفاده مي‌كند.

ممكن است معاينه داخلي واژن يا مقعد براي بررسي وجود زگيل‌هاي داخلي انجام شود.
به ندرت لازم مي‌شود تا براي معاينه دقيق‌تر زگيل از آن نمونه برداري شود. در صورت لزوم و با توجه به ناحيه نمونه برداري بي‌حسي موضعي اعمال مي‌شود.
آزمايش‌هاي جديدي براي جستجوي گونه‌هاي معيني از ويروس‌ها ابداع شده است، اما اين آزمايش‌ها به طور معمول براي تشخيص زگيل تناسلي انجام نمي‌شود.
آزمايش خون براي تشخيص ويروس زگيل تناسلي انجام نمي‌شود.

منبع : مركز آموزشي و درماني حضرت وليعصر(عج)

زگيل تناسلي شايع‌ترين عفونت ويروسي است كه از طريق رابطه جنسي منتقل مي‌شود و عامل آن ويروس پاپيلوم انساني (HPV) است كه حين تماس جنسي منتقل مي‌شود.

اكثر بيماران مبتلا به عفونت HPV دچار زگيل تناسلي نمي‌شوند و ويروس به خودي خود از بين مي‌رود. به اين ترتيب ممكن است شما يا همسرتان هيچ گاه متوجه اين عفونت ويروسي نشويد.
ايجاد شدن زگيل پس از تماس داشتن با ويروس از سه تا چند هفته يا حتي چند سال طول مي‌كشد. ممكن است برآمدگي‌ها يا زائده‌هاي گوشتي كوچك يا تغييرات پوستي داخل يا روي ناحيه تناسلي يا مقعدي به چشم بخورد. زگيل تناسلي معمولاً بدون درد است، اما گاهي خارش دارد و ايجاد التهاب مي‌كند.

چگونگي اطلاع از وجود ويروس و زگيل تناسلي

يگانه روش اطمينان از وجود عفونت ويروسي و زگيل تناسلي اين است كه پزشك زگيل را ببيند و عفونت را تاييد كند. بنابراين حتي اگر خودتان يا همسرتان از وجود زگيل تناسلي مطمئن هستيد، باز هم توصيه مي‌كنيم كه براي تاييد تشخيص به پزشك مراجعه كنيد.
حتي اگر همسرتان زگيل تناسلي نداشته باشد، باز هم احتمال دارد كه شما با زگيل مواجه شويد. احتمال انتقال هم‌زمان بيش از يك عفونت منتقله جنسي وجود دارد. توصيه مي‌كنيم در شرايط زير براي بررسي وجود عفونت به متخصص مراجعه كنيد:

• بروز علائم يا مشكوك شدن به آنها در خودتان يا همسرتان
  چنانچه خودتان يا همسرتان رابطه جنسي محافظت نشده داشته‌ايد.
  ابتلا به نوع ديگري از عفونت‌هاي قابل انتقال از راه رابطه جنسي
  باردار بودن يا قصد بارداري داشتن

تشخيص زگيل تناسلي

پزشك معمولاً زگيل تناسلي را با ديدن آن تشخيص مي‌دهد و براي بررسي دقيق آن از ذره بين استفاده مي‌كند.

ممكن است معاينه داخلي واژن يا مقعد براي بررسي وجود زگيل‌هاي داخلي انجام شود.
به ندرت لازم مي‌شود تا براي معاينه دقيق‌تر زگيل از آن نمونه برداري شود. در صورت لزوم و با توجه به ناحيه نمونه برداري بي‌حسي موضعي اعمال مي‌شود.
آزمايش‌هاي جديدي براي جستجوي گونه‌هاي معيني از ويروس‌ها ابداع شده است، اما اين آزمايش‌ها به طور معمول براي تشخيص زگيل تناسلي انجام نمي‌شود.
آزمايش خون براي تشخيص ويروس زگيل تناسلي انجام نمي‌شود.

منبع : مركز آموزشي و درماني حضرت وليعصر(عج)