معمولاً اسهال به دلیل ویروسی است که وارد روده شما می شود. برخی افراد آن را «آنفولانزای روده» یا «آنفولانزای معده» می نامند.

علل دیگر عبارتند از:

• استفاده بیش از حد از مشروبات الکلی

• آلرژی به برخی غذاها

• دیابت

• بیماری های روده (مانند بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو)

• خوردن غذاهایی که عملکرد دستگاه گوارش را مختل می کند

• عفونت توسط باکتری (عامل اکثر انواع مسمومیت های غذایی) یا سایر موجودات زنده

• سوء مصرف ملین

• برخی از داروها

• پرکاری تیروئید (پرکاری تیروئید)

• پرتو درمانی

• دویدن (بعضی از افراد به دلایل نامعلوم دچار «اسهال دونده» می شوند.)

• برخی سرطان ها

• جراحی قسمتی از سیستم گوارش شما

• مشکل در جذب برخی مواد مغذی که به آن «سوء جذب» نیز می گویند.

اسهال همچنین ممکن است به دنبال یبوست، به خصوص برای افرادی که سندرم روده تحریک پذیر دارند، ایجاد شود.

انواع اسهال؛ تفاوت مزمن و حاد

در واقع چندین روش مختلف برای طبقه بندی این بیماری وجود دارد. انواع آن عبارتند از:

• اسهال حاد: شایع ترین اسهال حاد؛ نوع آبکی و شل است که یک تا دو روز طول می کشد. این نوع نیازی به درمان ندارد و معمولا پس از چند روز از بین می رود.

• اسهال مداوم: این نوع معمولاً برای چند هفته (دو تا چهار هفته) ادامه می یابد.

• اسهال مزمن: اسهالی که بیش از چهار هفته طول بکشد یا به طور منظم در یک دوره طولانی از بین برود، نوع مزمن نامیده می شود.

تشخیص

پزشک در مورد سابقه پزشکی شما و داروهایی که مصرف می کنید و همچنین آنچه اخیراً خورده یا نوشیده اید سؤال می کند. همچنین ممکن است یک معاینه فیزیکی برای بررسی علائم کم آبی بدن یا درد شکم انجام شود.

آزمایش‌های خاصی می‌توانند به مشخص کردن علت اسهال شما کمک کنند، از جمله:

• آزمایش خون: برای بررسی بیماری ها یا اختلالات خاص

• کولونوسکوپی: در موارد نادر، که در آن پزشک با یک لوله نازک و انعطاف پذیر که دوربین کوچک و نور را در خود جای می دهد، به داخل روده بزرگ نگاه می کند.

• پزشکان همچنین می توانند از یک دستگاه برای نمونه برداری (بیوپسی) کوچک از بافت استفاده کنند (فقط در موارد خاص). یا ممکن است پزشک شما فقط نیاز به یک سیگموئیدوسکوپی داشته باشد که فقط قسمت پایین روده بزرگ را بررسی می کند.

• آزمایش مدفوع برای جستجوی باکتری یا انگل

• ادامه مطلب اسهال چیست

روش های خانگی شامل تمام مواردی هستند که می توانید به راحتی آنها را در خانه اجرا کنید و از یبوست خود رهایی پیدا کنید.

جا دادن فیبر در رژیم غذایی

بشقاب خود را با مقدار زیادی سبزیجات، میوه ها و غلات کامل پر کنید و از غذاهای کم فیبر مانند لبنیات و گوشت زیاد استفاده نکنید. تغذیه هایی که شامل فیبر کافی هستند؛ سبزیجات، میوه ها و غلات کامل هستند و غذاهای کم فیبر شامل لبنیات و گوشت می باشند.

تاثیر نوشیدن آب بر یبوست و ورزش

دستگاه گوارش شما برای کمک به روند شستشوی مواد در روده و حرکت بهتر به آب نیاز دارد. در نتیجه پیشنهاد میکنیم روزانه 8 تا 10 لیوان آب (زنان و مردان بالغ) و 6 تا 8 لیوان (کودکان) در روز آب بنوشید.

ورزش کردن به ماهیچه های سیستم گوارش شما کمک می کند تا بهتر کار کنند، بنابراین مواد جامد می توانند راحت تر حرکت کنند. سعی کنید هر روز هفته فعال باشید، همچنین ممکن است پزشک حرکت های ورزشی خاصی را به شما توصیه کند.

در نظر گرفتن وقت مشخص برای دفع

هر زمانی که حس دفع دارید، آن را به تعویق نیندازید. در صورت نیاز حتما به دستشویی بروید. به هنگام دفع مطمئن شوید که روده شما به طور کامل تخلیه شده است.

تمرین عضلات لگن (بیوفیدبک)

یبوست گاهی اوقات به این دلیل اتفاق می افتد که ماهیچه هایی که به دفع مدفوع کمک می کنند به خوبی کار نمی کنند. می توانید با کمک یک فیزیوتراپیست این عضلات را تمرین یا به نوعی؛ ورزش دهید. این تمرینات ورزشی آنها را دوباره آموزش می دهند تا بتوانند مجدد کار خود را به درستی انجام دهند.

اسم تمرینات رفع یبوست از طریق ورزش عضلات بیوفیدبک نام دارد. فیزیوتراپ یک لوله کوچک به نام کاتتر را وارد راست روده شما می کند. تنش عضلانی را اندازه گیری کرده و در حین انجام تمرینات، نمایشگر دستگاه مشخص می کند چه زمانی آرام هستید و چه زمانی ماهیچه های خود را سفت کرده اید. این کار می تواند به شما کمک کند تا یاد بگیرید چگونه زمانی که نیاز به دفع مدفوع دارید آرام شوید.

درمان یبوست با دارو چگونه است؟

اگر یبوست شما ناشی از سندرم روده تحریک پذیر یا یبوست مزمن یا شدید ایدیوپاتیک باشد، پزشک ممکن است برای شما یک فعال کننده کانال کلریدی مانند لوبی پروستون (آمیتیزا) تجویز کند. این کار با به کار انداختن اقداماتی در سلول‌ های شما کار کرده و مشخص می کند که مایعات بیشتری وارد دستگاه گوارش شما شود یا خیر. که می تواند به موارد زیر کمک کند:

• تسکین درد معده
• نرم کردن مدفوع
• بیرون روی راحت بدون نیاز به فشار یا زور زدن
• مرتب کردن تعداد دفعات رفتن به دستشویی

دارو برای رفع یبوست مزمن و شدید

بسته به علت یبوست شما، پزشک ممکن است یکی از این داروها را پیشنهاد کند:

• میزوپروستول (سیتوتک) به عنوان یک محرک عمل می کند تا روده های شما سریعتر کار کنند. اگر باردار هستید نباید آن را مصرف کنید.
• کلشی سین/پروبنسید (Col-Probenecid) به شما کمک می کند حرکات روده بیشتری داشته باشید. این دارو برای افرادی که مشکلات کلیوی دارند توصیه نمی شود.
• OnabotulinumtoxinA (بوتاکس) به نرم شدن مدفوع کمک می کند و دفع آن را کم درد می کند. این دارو بیشتر برای درمان افراد مبتلا به اختلال عملکرد کف لگن استفاده می شود.
• همچنین می توانید ملین ها را امتحان کنید. انواع مختلف مانند شیاف بیزاکودیل و قرص آن به روش های مختلفی برای کمک به اجابت مزاج کار می کنند.

مکمل‌ های فیبر به رژیم غذایی شما حجم بیشتری می‌ دهند که می‌ توانند به شما کمک کنند. آنها در انواع مختلف از جمله قرص، پودر و قرص های جویدنی وجود دارند. پزشک ممکن است یکی از این موارد را توصیه کند:

• کلسیم پلی کربوفیل (FiberCon)
• فیبر متیل سلولز (سیتروسل)
• پسیلیوم (متاموسیل، کنسیل)

متاسفانه امروزه در بین برخی از افراد در سراسر دنیا به دلیل داشتن رابطه جنسی محافظت نشده و عدم اطمینان از سابقه جنسی شریک خود؛ بیماری و عفونت های جنسی مانند کلامیدیا در حال رواج است. عفونت کلامیدیا به عنوان یکی از شایع ترین بیماری های مقاربتی یا همان STD پس از زگیل تناسلی تشخیص داده شده است.

علائم این عارضه در مردان و زنان متفاوت است که در ادامه تصمیم داریم به طور کامل آنها را بررسی کنیم.

عفونت کلامیدیا چیست؟

کلامیدیا در انگلیسی Chlamydia نامیده شده و یک عفونت شایع مقاربتی (STI) است که توسط نوعی باکتری ایجاد می شود. افرادی که به کلامیدیا مبتلا می شوند، اغلب در مراحل اولیه علائم ظاهری ندارند.

در واقع، تخمین زده شده است که 40 تا 96 درصد از افراد مبتلا به کلامیدیا هیچ علامتی ندارند. اما کلامیدیا همچنان می تواند بعداً باعث مشکلات سلامتی شود. زیرا بیماری بوده که از فردی به فرد دیگر حین رابطه جنسی منتقل می شود.

کلامیدیا درمان نشده می تواند عوارض جدی ایجاد کند، بنابراین مهم است که به طور منظم غربالگری انجام دهید و در صورت داشتن هر گونه نگرانی با پزشک یا یک متخصص صحبت کنید.

علائم کلامیدیا ممکن است مشابه علائم سایر بیماری های مقاربتی باشد. برای درک اثرات قابل مشاهده این عفونت ها، عکس هایی از علائم ناشی از بیماری های مقاربتی مختلف را ببینید.

source: https://bit.ly/3J93dI3

از همان روش های خانگی که برای درمان یبوست استفاده می کردید استفاده کنید تا از تبدیل شدن آن به یک مشکل مزمن جلوگیری کنید:

• از یک رژیم غذایی متعادل با فیبر فراوان استفاده کنید. منابع خوب فیبر میوه ها، سبزیجات، حبوبات و نان ها و غلات سبوس دار هستند. فیبر و آب به روده بزرگ کمک می کند تا مدفوع را راحت تر دفع کند. بیشتر فیبر موجود در میوه ها در پوست آنها مانند پوست سیب یافت می شود. میوه هایی با دانه هایی که می توانید بخورید، مانند توت فرنگی، بیشترین فیبر را دارند.
• سبوس نیز منبع عالی فیبر است. غلات سبوس دار بخورید یا غلات سبوس دار را به غذاهای دیگر مانند سوپ و ماست اضافه کنید. افراد مبتلا به یبوست باید روزانه بین 18 تا 30 گرم فیبر بخورند.
• روزی هشت لیوان آب بنوشید. (توجه: شیر در برخی افراد باعث یبوست می شود.) مایعات حاوی کافئین مانند قهوه و نوشابه ها می توانند آب بدن شما را کم کنند. ممکن است لازم باشد تا زمانی که عادات روده شما به حالت عادی بازگردد، نوشیدن این محصولات را متوقف کنید.
• به طور منظم تمرین کن.
• یبوست خفیف را با یک مکمل غذایی مانند منیزیم درمان کنید. (همه نباید منیزیم مصرف کنند. قبل از مصرف با پزشک خود مشورت کنید.)
• زمانی که احساس می‌کنید، روده‌هایتان تمایل به دفع دارد سریع به دستشویی بروید و صبر نکنید.

روش های درمان

اکثر مواردی که به یبوست خفیف تا متوسط دچار شده اید را می‌توانید در خانه مدیریت کنید. روش های خود مراقبتی با فهرستی از آنچه می‌ خورید و می‌ نوشید و سپس ایجاد تغییرات آغاز می‌شود.

برخی از توصیه ها برای کمک به رفع یبوست عبارتند از:

• دو تا چهار لیوان آب اضافی در روز بنوشید. از نوشیدنی‌های حاوی کافئین و الکل خودداری کنید که می‌تواند باعث کم‌ آبی بدن شود.
• میوه ها، سبزیجات غلات کامل و سایر غذاهای پر فیبر را به رژیم غذایی خود اضافه کنید. کمتر غذاهای پرچرب مانند گوشت، تخم مرغ و پنیر بخورید.
• آلو و یا غلات سبوس دار بخورید.
• یک دفتر خاطرات غذایی داشته باشید و غذاهایی که شما را اصطلاحا یبس می کنند مشخص کنید.
• حرکت مداوم در روز داشته باشید و ورزش کنید.
• نحوه نشستن در توالت را بررسی کنید. بالا بردن پاها، تکیه دادن به عقب یا چمباتمه زدن ممکن است اجابت مزاج را آسان‌ تر کند.
• در صورت نیاز، یک نرم کننده یا ملین مدفوع بدون نسخه بسیار ملایم (مانند دوکوزات یا Milk of Magnesia مصرف کنید. تنقیه با روغن معدنی، مانند Fleet، و ملین های محرک، مانند بیزاکودیل یا سنا، گزینه های دیگری برای درمان هستند. انتخاب های ملین زیادی وجود دارد. از داروساز یا پزشک خود برای انتخاب کمک بخواهید. بیش از دو هفته بدون تماس با پزشک از ملین ها استفاده نکنید. استفاده بیش از حد از ملین ها می تواند علائم شما را بدتر کند.
• در حین حرکت روده خود از خواندن، استفاده از تلفن یا سایر وسایل خودداری کنید.

داروهای تجویزی

چند داروی تجویزی برای درمان یبوست در دسترس هستند. اینها شامل لوبی پروستون (Amitiza)، پروکالوپراید (Prudac، Motegrity)، پلکاناتید (Trulance)، لاکتولوز (Cephulac، Kristalose) و لیناکلوتید (Linzess) است. پزشک بر اساس نتایج آزمایشات دارویی را انتخاب می کند که ممکن است بهتر عمل کند.

جراحی بواسیر با استاپلر یا هموروئیدوپکسی در پزشکی با نام P.P.H می آید. که به هموروئیدکتومی منگنه ای نیز معروف است. در این روش با کمک دستگاه خاصی خونرسانی به بالشتک های بواسیری قطع می شود بدون آنکه نیاز به برش زدن باشد.

در واقع این سیاهرگ ها به محل بالاتری از مقعده که عصب های کمتری دارند رانده می شوند و با کش بسته می شوند. تا زمانی که خونرسانی کاملا به آن قطع شده و از بین برود. این روش بیشتر برای بواسیرهای درجه 3 و 4 یا پرولاپس شده کارایی دارد.

جراحی بواسیر با رابربند

رابربند به کش های پلاستیکی لاتکس مانندی گفته می شود که برای از بین بردن هموروئید داخلی استفاده می شود. به این صورت که این کش ها به دور توده بواسیر انداخته شده تا جریان خون به آن قطع شده و بیفتد.

درمان بواسیر با رابربند یکی از قدیمی ترین روش ها بوده و به دلیل درد و عوارض زیاد دیگر مورد استفاده پزشکان نمی باشد.

هموروئیدکتومی برای کدام نوع بواسیر انجام می شود؟

در مواردی که افراد دچار مشکلات زیر باشند، از هموروئیدکتومی برای درمان آنها استفاده می شود:

• بواسیرهای درجه 3 و 4 یا زمانی که فرد هم زمان به هموروئید داخلی و خارجی مبتلا است.
• زمانی که اختلالاتی داخل آنورکتال مانند گوشت اضافه مقعد وجود داشته باشد که نیاز به جراحی دارد.
• برخی از بواسیرهای خارجی ترومبوز شده
• زمانی که بیماران نمی توانند از دیگر روش های جراحی بواسیر استفاده کنند، معمولا هموروئیدکتومی باز یا بسته بهترین روش است.

مراقبت های بعد از جراحی هموروئید یا بواسیر

پس از جراحی بواسیر طبیعی است که کمی درد داشته باشید. اگر پزشک به شما داروهای تجویز شده ضد درد داده است، آنها را طبق دستور مصرف کنید. همچنین از دکتر خود بپرسید که چه داروهایی برای شما بی خطر هستند.

مقداری خونریزی به خصوص با اولین حرکت روده و دفع بعد از جراحی طبیعی است. می توانید با انجام راهکارهای زیر از ناحیه عمل شده به خوبی مراقبت نمایید:

• برای چند روز پس از جراحی، مایعات بنوشید و یک رژیم غذایی ملایم (برنج ساده، موز، نان تست یا کراکر خشک، پوره سیب با پوست) داشته باشید. سپس می توانید به غذاهای معمولی برگردید و به تدریج میزان فیبر را در رژیم غذایی خود افزایش دهید.
• همچنین می توانید قبل و بعد از اجابت مزاج از داروهای بی حس کننده برای تسکین درد استفاده کنید.
• استفاده از کمپرس یخ در ناحیه مقعد می تواند تورم و درد را کاهش دهد.
• نشستن مکرر در آب گرم (حمام سیتز) به تسکین درد و اسپاسم عضلانی کمک می کند.
• برخی از پزشکان ممکن است برای جلوگیری از عفونت و کاهش درد، مصرف آنتی بیوتیک (مانند مترونیدازول) را پس از جراحی توصیه کنند.
• معمولا دکتران توصیه می کنند که از نرم کننده های مدفوع حاوی فیبر استفاده کنید تا به آرام شدن حرکات روده شما کمک کند. زور زدن در هنگام اجابت مزاج می تواند باعث عود هموروئید شود.
• معاینات بعدی با جراح معمولاً 2 تا 3 هفته پس از جراحی برای بررسی مشکلات انجام می شود.

منبع مقاله عمل هموروئید با استاپلر یا هموروئیدوپکسی

داشتن هموروئید به هیچ وجه حکم کاهش سطح فعالیت ندارد. شما هنوز هم می توانید در ورزش های رقابتی شرکت باشید و در حالی که بالاترین سطح عملکرد را دارید، حتی در ورزش هایی که فشار خون را به طور قابل توجهی بالا می برند. برای ورزشکاران قدرتی سطح بالا مانند وزنه برداران، پاورلیفترها یا قوی مردان غیر معمول نیست که با این علائم کنار بیایند. اگر از تکنیک های مناسب استفاده کنید، می توانید علائم را به حداقل برسانید یا حتی کاملا باعث ناپدید شدن آنها شوید. این نکات همچنین در جلوگیری از ابتلا به این بیماری کاملاً موثر هستند.

بواسیر چگونه تشخیص داده می شود؟

وجود خون در مدفوع می تواند نشانه ای از سایر اختلالات گوارشی مانند سرطان روده بزرگ باشد. مهم است که برای معاینه کامل به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.

برای اطمینان از اینکه آیا هموروئید دارید، پزشک ممکن است چندین آزمایش از جمله موارد زیر را تجویز کند:

• معاینه بدنی: این کار برای بررسی مقعد و راست روده و همچنین رگ های خونی متورم که نشانه ای از هموروئید هستند انجام می شود.
• معاینه دیجیتال رکتوم (DRE): دستیار پزشک یا خود دکتر یکی از انگشتان دستکش‌ دار و چرب شده (روغن‌کاری شده) خود را وارد رکتوم شما می‌کند تا هرگونه مشکلی را بررسی کند.
• آنوسکوپی: در این روش یک لوله توخالی و روشن در مقعد شما قرار می گیرد. از آنوسکوپی بیشتر برای معاینه هموروئید داخلی استفاده می شود.
• پروکتوسکوپی: طی این روش همانند آنوسکوپی؛ یک لوله روشن در مقعد شما قرار می گیرد. با تفاوت اینکه نمایی از کل رکتوم شما را نشان می دهد.
• سیگموئیدوسکوپی: این آزمایش داخل قسمتی از روده بزرگ شما را بررسی می کند. به تشخیص علت اسهال، درد شکم، یبوست، رشد غیرطبیعی و خونریزی کمک می کند. یک لوله کوتاه، منعطف و روشن (سیگموئیدوسکوپ) از طریق رکتوم وارد روده شما می شود. این لوله هوا را به روده شما می دمد تا آن را متورم کند. این باعث می شود که داخل آن راحت تر دیده شود. در صورت نیاز می توان نمونه بافت (بیوپسی) انجام داد.
• کولونوسکوپی: این آزمایش طول کامل روده بزرگ شما را بررسی می کند. این روش می تواند به بررسی هرگونه رشد غیر طبیعی، بافت قرمز یا متورم، زخم و خونریزی کمک کند. یک لوله بلند، منعطف و روشن به نام کولونوسکوپ در رکتوم شما قرار داده می شود تا داخل روده بزرگ هم ادامه دارد. قرار دادن این لوله به پزشک اجازه می‌دهد پوشش روده بزرگ شما را ببیند و نمونه‌ ای از بافت (بیوپسی) را برای آزمایش خارج کند. او همچنین ممکن است بتواند برخی از مشکلاتی که ممکن است پیدا شود را درمان کند.

source: khabarvarzeshi.com

اگرچه زگیل تناسلی بدون درد است، اما ممکن است به دلیل محل، اندازه یا خارش آنها آزار دهنده باشد.

• اندازه زائده ها ممکن است از کمتر از یک میلی متر تا چندین سانتی متر (زمانی که بسیاری از زگیل ها به هم میپیوندند) متغیر باشد.
• مردان و زنان مبتلا به زگیل تناسلی اغلب از برجستگی های بدون درد، خارش و ترشحات شکایت می کنند.
• به ندرت، خونریزی یا انسداد ادرار ممکن است مشکل اولیه زمانی باشد که زگیل دهانه مجرای ادرار را درگیر کند.
• زائده ها ممکن است در قسمت های دیگر نواحی تناسلی هم به طور پراکنده رشد کنند.
• ممکن است سابقه بیماری های مقاربتی قبلی یا همزمان سایر (STD) ها وجود داشته باشند.

نشانه های جزئی در مردان و زنان

به طور جزئی تر؛ اگر به این ویروس مبتلا شوید ممکن است دچار علائم زیر شوید:

• در مردان، زگیل های تناسلی می توانند مجرای ادرار، آلت تناسلی، کیسه بیضه و ناحیه رکتوم را آلوده کنند. زائده ها می توانند به صورت توده های نرم و برجسته با سطحی صاف (روی ساقه آلت تناسلی) یا خشن ظاهر شوند. برخی دیگر ممکن است مرواریدی، گل کلم مانند با سطح کمی تیره به نظر برسند. اکثر ضایعات برجسته هستند، اما برخی ممکن است صاف و تنها با ارتفاع جزئی بالای سطح پوست باشند. گاهی اوقات ضایعات ممکن است توسط مو یا در قسمت داخلی پوست ختنه گاه ختنه نشده در مردان پنهان شود.
• در زنان، زگیل تناسلی ظاهری مشابه دارد و معمولاً در نواحی مرطوب لابیا کوچک و دهانه واژن ایجاد می‌شود. ضایعات قابل مشاهده بر روی اندام تناسلی خارجی نیاز به معاینه کامل کانال واژن، دهانه رحم و ناحیه آنورکتال دارد. بیشتر زائده های ایجاد شده روی واژن بدون علامت ایجاد می‌شوند. به ندرت، زنان ممکن است پس از مقاربت جنسی، خارش یا ترشحات واژن دچار خونریزی شوند.

چه زمانی باید برای درمان به دکتر مراجعه کرد؟

اگر زگیل تناسلی دارید، به یک متخصص مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید و در مورد گزینه های درمانی با او صحبت کنید.

زائده هایی که خونریزی دارند، و با مصرف دارو قابل کنترل نیستند، باید توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی بررسی شوند. زگیل هایی که دهانه مجرای ادرار را مسدود می کنند و به شما اجازه ادرار نمی دهند یک مورد اورژانسی هستند و باید در اسرع وقت درمان شوند.

زگیل تناسلی؛ علائم و نشانه ها

خارش مقعد که به صورت خارش آنی و لحظه ای ایجاد می شود، یکی از علائم شایع بیماری های مختلف است. اغلب موارد خارش مقعد را می توان در خانه بدون نیاز به مراجعه به پزشک درمان کرد. یا حتی در برخی موارد نیاز به درمان نداشته و از بین می روند. ما در این مقاله علل احتمالی را همراه با درمان های خانگی برای تسکین خارش بررسی می کنیم.

خارش مقعد چیست؟

خارش مقعد یا Anus itching تحریک پوست در دهانه کانال مقعدی است که از طریق آن مدفوع از بدن خارج می شود. این قسمت که انتها راست روده یا (همان رکتوم) می باشد، گاها دچار خارش یا سوزش می شود. پوست اطراف دهانه به نام مقعد شناخته می شود. خارش اغلب با میل به خاراندن همراه است. اگرچه این عارضه ممکن است واکنشی به مواد شیمیایی موجود در مدفوع باشد، اما اغلب به معنای التهاب ناحیه مقعد است. شدت خارش و میزان التهاب با خاراندن شدید و وجود رطوبت افزایش می یابد. در شدیدترین حالت، خاریدن قسمت انتهایی راست روده باعث ناراحتی غیر قابل تحملی می شود که اغلب به عنوان سوزش و درد توصیف می شود.

چرا به خارش مقعد دچار می شویم؟

علل خارش مقعد اغلب به مشکلات پوستی یا داخلی مربوط می شود. علل مرتبط با خارش عبارتند از:

• درماتیت آتوپیک (نوعی اگزما)
• اصطکاک بیش از حد در ناحیه مقعد، مانند پاک کردن به دستمال های زبر پس از اجابت مزاج
• استفاده از شوینده های عطری و زیاده روی در پاک کردن با دستمال
• تمیز نشدن کامل رکتوم پس از دفع
• پسوریازیس

شرایط پزشکی که می تواند باعث خارش مقعد شود عبارتند از:

• اسهال
• بی اختیاری یا نشت مدفوع
• بواسیر یا هموروئید
• عفونت های انگلی
• عفونت های مقاربتی
• برچسب های پوستی
• عفونت های باکتریایی
• عفونت های قارچی
• شقاق مقعد
• تومورهای مقعد یا سرطان

علل دیگر عبارتند از مصرف ملین ها یا سایر داروهایی که باعث اسهال می شوند. برخی غذاها نیز با خارش مقعد مرتبط هستند. این خوراکی ها شامل:

• شکلات
• غذاهای ادویه دار
• نوشیدنی های کافئین دار
• گوجه فرنگیها
• میوه هایی از خانواده مرکبات

علائم و نشانه های خارش مقعد چیست؟

این عارضه نیز مانند هر بیماری دیگری دارای نشانه های مربوط به خود است. که بیمار علاوه بر خارش مقعد، ممکن است موارد زیر را نیز تجربه کند:

• سوزش
• درد
• قرمزی قابل مشاهده
• ورم
• زخم ها
• راش

خارش مقعد چگونه درمان می شود؟

اگر خارش ناشی از عفونت باشد، پزشک می تواند یک درمان ضد قارچ، ضد باکتری یا ضد انگلی برای خلاص شدن از شر ارگانیسم های عفونی تجویز کند. پمادهای تجویزی که دوزهای استروئیدی بالاتری دارند نیز می توانند خارش را کاهش داده و التهاب را کاهش دهند.

بواسیرهایی که باعث خارش مقعد می شوند ممکن است به درمان های تهاجمی تری نیاز داشته باشند، مانند بستن باند برای کوچک کردن هموروئید یا برداشتن بواسیر با جراحی و درمان با لیزر.

اجتناب از غذاها و داروهایی که باعث خارش مقعد می شوند نیز می تواند علائم فرد را کاهش دهند.

علت خارش مقعد چیست؛ علائم، درمان فوری در خانه + پمادها

یکی از آزاردهنده ترین بیماری‌های نشیمنگاهی شقاق یا فیشر مقعد است که فرد مبتلا به آن متحمل درد و ناراحتی زیادی می‌شود. زخم مقعد یا همان فیشر با گذشت زمان تا ناحیه مخاطی گسترش می‌یابد و عمیق تر می‌شود که در اینصورت به آن شقاق مزمن گفته می‌شود.

آشنایی با بیماری
بیماری شقاق که با نام زخم مقعدی هم شناخته می شود، نوعی شکاف و پارگی در پوست دیواره مقعد است که به دلیل افزایش فشار در این ناحیه ایجاد می شود. شقاق هنگام عبور مدفوع و عمل دفع، درد و سوزش زیادی برای بیمار ایجاد کرده و به همین دلیل اجابت مزاج را برای فرد مبتلا بسیار دشوار می کند.
یبوست و سختی مدفوع یکی از اصلی ترین دلایل این بیماری است. همچنین سایر عواملی که باعث ایجاد فشار در نواحی مقعد می شوند مثل برقراری رابطه مقعدی، اضافه وزن و چاقی، بلند کردن اجسام سنگین، تنگی مقعد و غیره می توانند منجر به بروز این عارضه شوند.
بیماری شقاق با توجه به عمق زخم و مدت زمانی که از شروع بیماری می گذرد، به دو نوع حاد و مزمن تقسیم می شود و نوع درمان هم با توجه به نوع فیشر تعیین می شود.

روش‌های زیادی برای درمان این عارضه وجود دارد اما تنها راه درمان شقاق مزمن، جراحی و لیزر است. جراحی شقاق هم به چند روش مختلف انجام می شود که با توجه به میزان گسترش بیماری، یکی از این روش ها پیشنهاد داده می‌شود:

عمل شقاق به روش فیشرکتومی
جراحی شقاق به روش فیشرکتومی معمولا همراه با بوتاکس انجام می شود و در آن پوست آسیب دیده ناحیه اطراف مقعد برش داده شده و حذف می شود. ناحیه ای که پوست آن برداشته شده به مرور ترمیم و در نهایت بیماری درمان می شود.

اسفنکتروتومی فیشر
عمل شقاق به روش اسفنکتروتومی از موثرترین روش‌های درمان این عارضه است که می تواند با عوارضی همراه باشد. در این جراحی برای کاهش فشار و رفع انقباض عضلات اسفنکتر ناحیه مقعد، برشی روی عضلات اسفنکتر ایجاد می‌شود و در نتیجه با کاهش فشار و انقباض در عضلات، این بیماری بهبود می‌یابد. فرد بعد از این عمل شاهد کاهش قابل توجه درد شقاق خواهد بود.
تا ترمیم کامل محل جراحی شقاق حدود ۶ هفته زمان لازم است، اما بعد از حدود ۲ هفته فرد می‌تواند به فعالیت های خود مثل رفتن به سرکار برگردد. انجام این جراحی با ریسک ایجاد آسیب در عضلات اسفنکتر و بی اختیاری مدفوع و گاز همراه است.

فلپ پیشرفته
جراحی شقاق به روش فلپ معمولا پیشنهاد نمی‌شود و تنها در مواردی که سایر روش‌های درمان نتیجه بخش نباشند، کاربرد دارد. در این عمل نوعی پیوند پوست از ناحیه سالم مقعد به ناحیه آسیب دیده انجام می شود تا شانس بهبود زخم شقاق افزایش یابد.

عمل لیزر شقاق (فیشر)
بسیاری از افراد به دلیل ترس از جراحی و عوارضی که می تواند داشته باشد، درمان شقاق را به تاخیر می‌اندارند. یکی از بهترین روش‌های عمل سرپایی شقاق یا فیشر، لیزر درمانی است. عمل لیزر شقاق به صورت سرپایی و با بی حسی موضعی انجام می‌شود و نیازی به بستری شدن و گذراندن دوران نقاهت طولانی نمی‌باشد.
بهترین روش درمان شقاق با لیزر است که هیچگونه عوارضی را به دنبال ندارد و در کمتر از نیم ساعت به صورت سرپایی و در کلینیک انجام می‌شود.

آیا بوتاکس هم جزو روش‌های جراحی است؟
بوتاکس در حقیقت نوعی سم بوتولینوم است که به منظور کاهش اسپاسم عضلانی در نواحی اطراف زخم شقاق تزریق می‌شود. این ماده که تحت بی حسی تزریق می شود، با کاهش فشار و اسپاسم مقعد به بهبود بیماری کمک می‌کند. اما برخلاف تصور بسیاری از مبتلایان، بوتاکس تنها یک تزریق است و جزو روش های عمل جراحی فیشر به شمار نمی رود.
از این روش گاهی همراه با روش اسفنکتروتومی استفاده می‌شود تا تاثیر آن بیشتر شود.

مراقبت‌های بعد عمل شقاق چگونه است؟
معمولا بعد از عمل بیماران دچار عود مجدد نمی‌شوند و این روش های جراحی موفقیت آمیز است. اما نکته ای که باید به آن توجه ویژه ای شود، مراقبت بعد از عمل شقاق است که نقش موثری در جلوگیری از عود مجدد و عوارض جراحی دارد. رعایت نکات زیر این خطرات را کاهش خواهد داد:
تغییر سبک زندگی: کم تحرکی و نشستن زیاد، تغذیه نامناسب و عدم ورزش و تحرک، ناشی از سبک زندگی غلط است و می تواند یکی از اصلی ترین دلایل ایجاد این عارضه باشد. بنابراین گاهی ایجاد تغییراتی مثل ورزش کردن و رعایت رژیم غذایی می تواند در پیشگیری و یا تسریع روند درمان این عارضه تاثیرگذار باشد.
حمام سیتز: این حمام برای رفع التهاب و عفونت ناحیه مقعد استفاده می شود. در حمام سیتز باید تمام ناحیه نشیمنگاهی را به مدت ۱۵ دقیقه در لگن آب گرم قرار دهید تا با افزایش گردش خون التهابات از بین برود و بیماری بهبود یابد.
مراقبت از زخم: مراقبت از زخم بعد عمل، برای جلوگیری از ایجاد عفونت امری ضروری به حساب می‌آید. بنابراین از تحریک زخم با اصلاح و یا پوشیدن لباس های تنگ و نامناسب پیشگیری کنید.
مصرف فیبر: فیبر یکی از بهترین مکمل های غذایی برای رفع یبوست است که در انواع سبزیجات و میوه ها وجود دارد و باید بصورت روزانه مصرف شود.

بیماری شقاق مقعدی و بهترین روش های عمل جراحی فیشر; بهار نیوز