سلامت و پزشكي

شقاق يك نوع بيماري است كه تعداد بسياري از افراد جامعه به آن دچار مي شوند. ربيماري شقاق با روش هاي گوناگوني درمان مي شود كه در خصوص هر كدام به صورت مجزا خواهيم پرداخت.

مجراي مقعدي آخرين قسمت از روده بزرگ يا ركتوم است كه از بدن خارج مي شود. اين مجرا بسيار كوتاه بوده و در حدود 1-2 اينچ طول دارد و همچنين داراي دو عضله حلقوي شكل است كه به كنترل حركات روده كمك مي كنند. اسفنكتر مقعدي داخلي يك عضله ارادي نيست و هميشه براي جلوگيري از نشت مدفوع از آنجا، به شكل بسته قرار دارد. اسفنكتر مقعدي خارجي يك عضله ارادي است.

يك شقاق مقعدي بيانگر وجود يك پارگي در لايه پوستي مجراي مقعدي، و يا ورود تروما و آسيب به مجراي مقعدي و خود مقعد است. تروما معمولا در هنگام وجود حركات سخت روده و يا يبوست رخ مي دهد . اغلب افراد ممكن است حركات دقيق روده شان را كه در طي آن درد شروع مي شود، را به ياد بياورند.

يك شقاق مقعدي حاد، به پارگي لايه سطحي پوست اطلاق مي گردد.

اگر شقاق سطحي بهبودي نداشته باشد، شقاق مقعدي مزمن در طول زمان ايجاد مي شود. پارگي عميق تر شده و به مخاط و يا بافت هايي كه عضله اسفنكتر مقعد داخلي را در برگرفته اند، گسترش مي يابد.

شقاق مقعدي چيست؟

شقاق مقعدي، يك پارگي كوچك در پوست و بيش از حد كشيده شده در مقعد است كه ممكن است در مواقعي كه مدفوع به سختي خارج مي شود، رخ دهد. يبوست شايعترين علت ايجاد شقاق مقعدي است.

انواع شقاق يا فيشر

شقاق يا فيشر داراي دو حالت حاد و مزمن مي باشند كه براي درمان هر كدام روش هاي مختلفي وجود دارد

شقاق حاد

براي درمان شقاق از چندين روش مي توان بهره جست كه بطور هم زمان استفاده مي شوند و تقريبا پس از 10 روز بيمار بهبود مي يابد.

• استفاده از موادي كه باعث زياد شدن حجم مدفوع مي شود و مدفوع را نرم مي كند مانند: غذايي فيبردار( كلم ، كاهو ، خيار، سيب همراه پوست آن) ، ميوه جات ، مخلوط خاكشير و آب ، اسفرزه محلول در آب ، انجير خشك كه ز قبل خيسانده شده است و يا مصرف دارو هايي مانند پسيليوم ، شربت لاكتولوز يا شربت منيزيم
• نشستن در لگن آب گرم كه آغشته به چند قطره بتادين باشد (هر روز 3 تا 5 بار و هر بار به مدت 20 دقيقه)
• مصرف دارو هاي مسكن مثل پماد بي حسي ليدوكائين كه به صورت موضعي بايد از آن استفاده كرد يا دارو هاي مسكن خوراكي.
• مصرف دارو هايي كه خون رساني به اين ناحيه را افزايش مي دهد مثل پماد نيترو گليسيرين. اين پماد با اتساع عروق خوني ناحيه مقعد سبب افزايش خون رساني به اين قسمت شده و در نهايت منجر به ترميم زخم در مدت زمان كوتاه تري مي شود. گفتني است در برخي موارد استفاده از اين دارو باعث سوزش در محل يا سر درد مي شود. از اين دارو مي توان در روز 2 الي 3 مرتبه به صورت موضعي استفاده كرد.

اين درمان ها به طور تقريبي هميشه باعث بهبود فيشر حاد شده اند اما در خصوص فيشر يا شقاق مزمن تنها در نيمي از موارد منجر به بهبودي شده و نيمي ديگر منجر به جراحي شده اند.

شقاق مزمن

زماني كه شقاق مزمن با درمان دارويي بهبود نيابد بايستي اقدام به جراحي كرد. شيوه جراحي شقاق به اين صورت است كه بخشي از عضله داخلي مقعد را كه دچار انقباض شده است مي برند و اين برش باعث انقباض عضله شده و بيمار ديگر دردي را احساس نمي كند. بعد از رفع درد ، زخم مقعد به مرور زمان التيام مي يابد. جراحي شقاق باعث از بين رفتن درد خواهد شد اما درد مربوط به برش و انجام جراحي تا چند روز ادامه دارد كه مي توان با استفاده از مسكن ها آن را كنترل كرد. در صورتي كه شقاق مزمن در محلي به جز خط وسط مشاهده شود مي تواند بيانگر بيماري هاي ديگري مانند كرون، ايدز، سيفليس، سل و يا لوسمي باشد.

منبع: كلينيك مهنا

شقاق يك نوع بيماري است كه تعداد بسياري از افراد جامعه به آن دچار مي شوند. ربيماري شقاق با روش هاي گوناگوني درمان مي شود كه در خصوص هر كدام به صورت مجزا خواهيم پرداخت.

مجراي مقعدي آخرين قسمت از روده بزرگ يا ركتوم است كه از بدن خارج مي شود. اين مجرا بسيار كوتاه بوده و در حدود 1-2 اينچ طول دارد و همچنين داراي دو عضله حلقوي شكل است كه به كنترل حركات روده كمك مي كنند. اسفنكتر مقعدي داخلي يك عضله ارادي نيست و هميشه براي جلوگيري از نشت مدفوع از آنجا، به شكل بسته قرار دارد. اسفنكتر مقعدي خارجي يك عضله ارادي است.

يك شقاق مقعدي بيانگر وجود يك پارگي در لايه پوستي مجراي مقعدي، و يا ورود تروما و آسيب به مجراي مقعدي و خود مقعد است. تروما معمولا در هنگام وجود حركات سخت روده و يا يبوست رخ مي دهد . اغلب افراد ممكن است حركات دقيق روده شان را كه در طي آن درد شروع مي شود، را به ياد بياورند.

يك شقاق مقعدي حاد، به پارگي لايه سطحي پوست اطلاق مي گردد.

اگر شقاق سطحي بهبودي نداشته باشد، شقاق مقعدي مزمن در طول زمان ايجاد مي شود. پارگي عميق تر شده و به مخاط و يا بافت هايي كه عضله اسفنكتر مقعد داخلي را در برگرفته اند، گسترش مي يابد.

شقاق مقعدي چيست؟

شقاق مقعدي، يك پارگي كوچك در پوست و بيش از حد كشيده شده در مقعد است كه ممكن است در مواقعي كه مدفوع به سختي خارج مي شود، رخ دهد. يبوست شايعترين علت ايجاد شقاق مقعدي است.

انواع شقاق يا فيشر

شقاق يا فيشر داراي دو حالت حاد و مزمن مي باشند كه براي درمان هر كدام روش هاي مختلفي وجود دارد

شقاق حاد

براي درمان شقاق از چندين روش مي توان بهره جست كه بطور هم زمان استفاده مي شوند و تقريبا پس از 10 روز بيمار بهبود مي يابد.

• استفاده از موادي كه باعث زياد شدن حجم مدفوع مي شود و مدفوع را نرم مي كند مانند: غذايي فيبردار( كلم ، كاهو ، خيار، سيب همراه پوست آن) ، ميوه جات ، مخلوط خاكشير و آب ، اسفرزه محلول در آب ، انجير خشك كه ز قبل خيسانده شده است و يا مصرف دارو هايي مانند پسيليوم ، شربت لاكتولوز يا شربت منيزيم
• نشستن در لگن آب گرم كه آغشته به چند قطره بتادين باشد (هر روز 3 تا 5 بار و هر بار به مدت 20 دقيقه)
• مصرف دارو هاي مسكن مثل پماد بي حسي ليدوكائين كه به صورت موضعي بايد از آن استفاده كرد يا دارو هاي مسكن خوراكي.
• مصرف دارو هايي كه خون رساني به اين ناحيه را افزايش مي دهد مثل پماد نيترو گليسيرين. اين پماد با اتساع عروق خوني ناحيه مقعد سبب افزايش خون رساني به اين قسمت شده و در نهايت منجر به ترميم زخم در مدت زمان كوتاه تري مي شود. گفتني است در برخي موارد استفاده از اين دارو باعث سوزش در محل يا سر درد مي شود. از اين دارو مي توان در روز 2 الي 3 مرتبه به صورت موضعي استفاده كرد.

اين درمان ها به طور تقريبي هميشه باعث بهبود فيشر حاد شده اند اما در خصوص فيشر يا شقاق مزمن تنها در نيمي از موارد منجر به بهبودي شده و نيمي ديگر منجر به جراحي شده اند.

شقاق مزمن

زماني كه شقاق مزمن با درمان دارويي بهبود نيابد بايستي اقدام به جراحي كرد. شيوه جراحي شقاق به اين صورت است كه بخشي از عضله داخلي مقعد را كه دچار انقباض شده است مي برند و اين برش باعث انقباض عضله شده و بيمار ديگر دردي را احساس نمي كند. بعد از رفع درد ، زخم مقعد به مرور زمان التيام مي يابد. جراحي شقاق باعث از بين رفتن درد خواهد شد اما درد مربوط به برش و انجام جراحي تا چند روز ادامه دارد كه مي توان با استفاده از مسكن ها آن را كنترل كرد. در صورتي كه شقاق مزمن در محلي به جز خط وسط مشاهده شود مي تواند بيانگر بيماري هاي ديگري مانند كرون، ايدز، سيفليس، سل و يا لوسمي باشد.

منبع: كلينيك مهنا