سلامت و پزشكي

هنگامی که بیماران ناحیه برجسته ای را در نزدیکی مقعد پیدا می کنند، در نگاه اول به سختی می توان به طور کامل تشخیص داد که آیا این یک آبسه مقعدی است یا هموروئید. ساده ترین راه برای تشخیص این تفاوت این است که آیا این توده دارای علائم است یا خیر و به نظر می رسد که توده حاوی مایع بوده یا فقط تجمعی از پوست بدن است. یکی دیگر از تفاوت های این دو در نحوه درمان آنها است، اکثر اوقات آبسه مقعدی باید تخلیه شود، در حالی که هموروئید یا بواسیر معمولاً خود به خود از بین می رود.

آبسه مقعدی یا پری آنال چیست؟

آبسه پری آنال شایع ترین نوع آبسه مقعدی است. اصطلاح آنورکتال به مشکلاتی اطلاق می شود که در نزدیکی مقعد یا رکتوم ایجاد می شوند. آبسه های مقعدی نیز نامیده می شوند، مجموعه های متورم و دردناکی از چرک هستند که در زیر پوست اطراف مقعد جمع می شوند. این آبسه ها در صورت عدم درمان می توانند منجر به ناراحتی قابل توجهی شده و باعث عفونت گسترده شوند. اگر چرک باعث ترکیدن غده مقعدی شود، عفونت می تواند به فضاهای اطراف راست روده و مقعد گسترش یابد.

علت ابتلا به آبسه مقعدی

آبسه مقعدی ناشی از عفونت کوچکی است که از یک غده مقعدی بسیار کوچک شروع می شود، که منبسط شده و فضایی برای تجمع چرک در زیر پوست ایجاد می کند. اکثر آبسه ها در نزدیکی دهانه مقعد قرار دارند اما گاهی اوقات در داخل کانال مقعد هم ایجاد می شوند.

علائم آبسه در مقعد عبارتند از:

• یک توده سفت یا تورم در اطراف ناحیه مقعد که می تواند بزرگ و حساس باشد
• گاهی تب، لرز و خستگی
• درد در نزدیکی مقعد
• حرکات روده دردناک

کلینیک اچ پی وی در این باره بیان می کند؛

یکی از سوالات رایج بیماران این است که آیا فیستول مقعدی همان آبسه است؟ در واقع، فیستول آنورکتال ممکن است از یک آبسه که پیشرفت کرده است ایجاد شود. برخلاف فیستول، آبسه یک کانال دو سر نیست. یک مجرای تک سر بوده که به یک حفره در بافت روی پوست منتهی می شود. این دو بیماری علائم مشابه بسیاری از جمله درد و تورم دارند.

تشخیص

بعضی از فیستول ها به راحتی قابل تشخیص بوده و بعضی دیگر نیستند. در برخی شرایط ممکن است این کانال ها خود به خود بسته شده و در قسمت های دیگر مجدد باز شوند. پزشک شما به دنبال نشانه هایی از ترشحات یا خونریزی است. پزشک ممکن است هنگام معاینه انگشت خود را به مقعد شما بکشد. نگران نباشید به گونه ای این کار را انجام می دهد تا بیمار هیچگونه دردی حس نمی کند.

روش انتخابی برای درمان آبسه مقعدی به علائم، سن و سلامت عمومی شما بستگی دارد. همچنین به شدت و درجه بندی خود آبسه بستگی دارد. در برخی موارد، ممکن است نیاز به معاینه کامل آنورکتال تحت بیهوشی داشته باشید. این کار برای این است که به پزشک این امکان را داشته باشد تا بهترین درمان را انتخاب کند.

لازم به ذکر است که این بیماری در صورت عدم درمان خطرناک می باشد. همچنین روش های درمان ممکن است شامل موارد زیر باشند:

درمان با لیزر: یکی از روشهای نوین برای تخلیه آبسه لیزر درمانی می باشد که چرک داخل آن را به طور کامل از بین می برد.

تخلیه آبسه ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برشی در پوست نزدیک مقعد ایجاد می کند تا چرک بتواند تخلیه شود. این فشار را کاهش می دهد و به بافت ها اجازه می دهد بهبود پیدا کنند. این را می توان در مطب ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی انجام داد. اگر آبسه بزرگ یا عمیق دارید، ممکن است لازم باشد در بیمارستان بستری شوید و احتمالا تحت بیهوشی عمومی جراحی کنید. اگر سیستم ایمنی بدن شما ضعیف است و به راحتی به عفونت مبتلا می شوید نیز، ممکن است لازم باشد در بیمارستان بستری شوید.

دارو های بی حسی موضعی. این روش می تواند به کاهش درد کمک کند.

داروی آنتی بیوتیک. در برخی موارد، پزشک شما ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند. این دارو عفونت را درمان می کند. اما آنتی بیوتیک ها به تنهایی اغلب مفید نیستند. به همین دلیل است که زهکشی بسیار مهم است.

با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود در مورد خطرات، مزایا و عوارض جانبی احتمالی همه درمان ها صحبت کنید.

عوارض احتمالی آبسه مقعدی چیست؟

بسیاری از افراد مبتلا به آبسه مقعدی دچار فیستول می شوند. این یک تونل کوچک است که بین قسمت داخلی مقعد و پوست کنار آن باز می شود. چرک آبسه از این تونل بیرون می زند. فیستول اغلب باید با لیزر یا جراحی رفع شود.

سایر عوارض احتمالی عبارتند از:

• درد
• عفونت
• آبسه عود می کند

تبدیل آبسه مقعدی به فیستول

در برخی از موارد ممکن است آبسه مقعدی به بیماری فیستول تبدیل شود و یا اینکه بدون هیچ نشانه ی قبلی از آبسه فرد به این بیماری مبتلا گردد. فیستول مقعدی را می توانیم اتصال غیر طبیعی میان دو بافت یعنی پوست اطراف مقعد و مقعد (آنوس یا رکتوم) معرفی کنیم.

انواع فیستول به این شرح است:

• در صورتی که فیستول از عضله اسفنکتر خارجی بگذرد، از نوع HIGH است.
• در صورتی که فیستول مسیر کوتاهی داشته و اسفنکتر خارجی را در برنگیرد از نوع LOW می باشد.

پس از تخلیه آبسه حدود دو هفته زمان نیاز است تا علائم بیماری به طور کامل محو شوند اما در صورتی که دهانه ایجاد شده برای تخلیه ( چه به صورت خود به خودی و چه از طریق جراحی برای تخلیه ) بسته نشود، فیستول مقعدی ایجاد می گردد. این مجرای باعث می شود محتویات روده بزرگ به سطح پوست راه پیدا کرده و موجب عفونت و بروز مجدد آبسه مقعدی شود. بهترین راهکار درمان فیستول مقعدی، لیزر درمانی است.

منبع