از آنجا که درمان فیستول با لیزر نیازمند دقت دقیق و توانایی بالا پزشک است، احتمال هرگونه آسیب به صفر رسیده و فرد دچار بی اختیاری در دفع نمی شود. در حالی که در جراحی نمی توان این مورد را صد در صد تضمین کرد.
البته این موضوع به شرطی بوده که این عمل توسط یک پزشک ماهر و زبردست انجام بگیرد. امروزه تعداد بیماران زیادی از شهرستان ها و شهرهای اطراف برای درمان فیستول با لیزر به کلینیک ما مراجعه می کنند و پس از درمان می توانند همان روز به خانه خود باز گردند.
مزایا عمل فیستول با لیزر نسبت به جراحی
موارد زیر به روشنی بیان می کنند که چرا لیزر فیستول اولویت تمامی بیماران برای درمان می باشد:
هزینه به صرفه و مناسب
درمان در کوتاه ترین زمان ممکن حدود یک ساعت
عمل سرپایی و بدون نیاز به بستری در بیمارستان
بدون درد، خونریزی و سوزش
بدون نیاز به بیهوشی
دوره نقاهت کوتاه مدت و بازگشت به کارهای روزمره از فردا همان روز
عمل با بی حسی موضعی
مناسب برای تمام سنین و زنان باردار
The procedure consists of delivering laser energy at 360° within the lumen of fistulas by means of a radial fiber which is slowly withdrawn from the external orifice.
لیزر درمانی شامل تاباندن انرژی لیزر در ۳۶۰ درجه درون لومن فیستول با استفاده از یک فیبر شعاعی انجام می شود که در آخر به آرامی از دهانه خارجی فیستول خارج می شود.
نقل قول از link.springer.com
هزینه
از آنجا که درمان با لیزر در کلینیک به صورت سرپایی انجام شده و نیاز به بستری شدن در بیمارستان و دارو بیهوشی ندارد، در نتیجه هزینه درمان فیستول با لیزر بسیار به صرفه و کم هزینه تر است. ولی در رابطه با قیمت دقیق باید عرض کنیم لازم است که بیمار ابتدا توسط پزشک معاینه شود. زیرا هزینه عمل به عوامل متعددی از جمله محل فیستول، طول آن، پیشرفت بیماری و … وجود دارد که پزشک پس از بررسی تمامی این موارد هزینه دقیق را می سنجد.
این بیماری در زنان می تواند در هر قسمتی از بدن ایجاد شود ولی بیشترین محل تشکیل آن بین مثانه و واژن است که به فیستول وزیکو واژینال معروف است. گاهی اوقات این عارضه هیچ دردی به همراه ندارد ولی می تواند به مرور زمان مشکلات جدی ایجاد کند. از جمله می تواند موجب بی اختیاری ادرار شده یا نشت عفونت از مثانه و مدفوع را به واژن به همراه داشته باشد. همچنین ، احتمال آلودگی و زخم شدن ناحیه تناسلی را افزایش داده باعث می شود فرد هنگام مقاربت درد داشته باشد.
بیماری فیستول در مردان
این بیماری هم در مردان هم در زنان دارای انواع مختلفی است که در ادامه آنها را ذکر کردیم. علت ایجاد فیستول در مردان هم اکثرا همان آبسه می باشد. از علائم آن می توان به وجود سوراخی روی باسن و ترشحاتش اشاره کرد.
علائم و نشانه های بیماری
فیستول مقعدی با توجه به اینکه در کدام ناحیه از مقعد به سطح پوست رسیده و چه مدت زمانی از ایجاد آن میگذرد میتواند علائم و نشانه های گوناگونی را در بدن افراد از خود به جای بگذارد.
بارز ترین نشانه آن وجود سوراخی ملتهب در اطراف مقعد است که اصولا شما قادر به دیدن آن نیستید.
از مهم ترین علائم فیستول مقعدی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
التهاب پوست اطراف مقعد که ناشی از عفونت و تخریب بافت های اطراف ناحیهی مقعد و خروج ترشحات چرک آلود است.
خروج ترشحات بدبو از محل فیستول که ناشی از ترشحات بد بوی مدفوع و چرک است.
درد که با ریتم ثابت و یا ضربان دار همراه با احساس سوزش به هنگام نشستن، حرکت کردن، اجابت مزاج و سرفه در مقعد و اطراف آن حس میشود.
وجود آبسه های مکرر و دائمی در اطراف مقعد
بی اختیاری در کنترل مدفوع و گاز روده
تورم و قرمزی اطراف ناحیهی مقعد که ناشی از تجمع چرک و عفونت است.
تب که ناشی از گسترش عفونت در بدن است.
مشاهدهی سوراخ فیستول در پوست اطراف ناحیهی مقعد
انواع
فیستول اغلب در ناحیه اطراف اندام تناسلی و مقعد (معروف به پرینه) رخ می دهد. چهار نوع فیستول عبارتند از:
انت راکوتان: محل تشکیل این نوع فیستول از روده تا پوست است. فیستول انتروکوتانئوس ممکن است از عوارض جراحی سایر بیماری ها باشد. می توان آن را به عنوان گذرگاهی توصیف کرد که از روده به محل جراحی و سپس به روی پوست می رسد.
انتروکولیک: این نوعی از فیستول است که روده بزرگ یا کوچک را درگیر می کند.
انتر واژینال: این نوع فیستول به واژن می رود.
انترو وزیکولار: این نوع فیستول به سمت مثانه می رود. این فیستول ها ممکن است منجر به عفونت های مکرر دستگاه ادراری یا خروج گاز از مجرای ادرار در حین ادرار شوند.
پیشرفت علم کمک روز افزونی در پزشکی و بهبود راههای درمانی بسیاری از بیماریها داشته است. امروزه لیزر توانسته جایگزین بسیاری از اعمال جراحی سنگین و پر عارضه شود. کاربرد لیزر در جراحی فیستول مقعد به دلیل حساسیت و آسیبپذیری طبیعی ناحیهی مقعد نسبت به سایر اندامها از بسیاری از مشکلات این روند درمانی کاسته است. لیزر در تمامی اعمال جراحی از مزایای بسیاری برخوردار است. اما به دلیل تک بعدی بودن درمان فیستول مقعد و نبود راهی جز جراحی آن، نقش لیزر پررنگتر و قابل درکتر خواهد بود.
عمل لیزر فیستول مقعدی
در لیزر درمانی فیستول مقعد به جای استفاده از تیغ یا چاقوی جراحی و آسیب زدن به بافتهای اطراف با کمک اشعه و انرژی ساطع شده از دستگاه لیزر مسیر فیستول را میبندند. لیزردرمانی میتواند با دقت و تهاجم کمتر به عضلهی دریچه مقعدی و حتی بدون کمترین خونریزی و درد انجام شود. زیرا لیزر این قابلیت را دارد تا هم اعصاب آسیبدیده حین جراحی و هم مویرگهای پاره شده را ترمیم کند. این جراحی سرپایی بوده و نیازی به بیهوشی عمومی و تحمل عوارض ناشی از آن ندارد.
درمان فیستول با لیزر در مدت محدودتر و با سرعت بیشتری انجام می گردد و فرد میتواند زودتر از سایر روشها به فعالیت روزمره و کار خود بازگردد. احتمال عود یا عفونت ناشی از آن کمتر از سایر روشهاست. نگرانیای از عارضهی بیاختیاری مقعدی وجود ندارد، زیرا احتمال آن در این روش بسیار کاهش مییابد. البته ناگفته نماند لیزر احتمال انتقال بیماریهای منتقل شونده از خون مانند هپاتیت و HIV را به حداقل و حتی صفر میرساند. با ورود لیزر به حیطهی درمانی ترس ناشی از جراحی بیماران و خانوادههایشان کم شده و افراد با خیالی آسودهتر برای درمان مشکلات خود پا به اطاق عمل میگذارند. پزشکان نیز از این روش درمانی به دلیل آسانی و کمتهاجمی بودن، بیشتر از روشهای قدیمی و تیغ جراحی استقبال میکنند.
هزینه لیزر
لازم به ذکر است که درمان فیستول با لیزر به عوامل مختلفی مثل محل رشد فیستول، طول کانال آن، کلینیکی که برای درمان به آن مراجعه می کنید و… دارد. بنابراین باید حتما توسط پزشک معاینه شده سپس هزینه آن ذکر شود. ولی به طور کلی به دلیل اینکه درمان با لیزر در کلینیک ها به صورت سرپایی انجام شده و نیازی به بیهوشی ندارد، هزینه کمتری نسبت به سایر درمان ها دارد.
درمان فیستول مقعدی با عمل جراحی
فیستول مقعد به ندرت ممکن است بدون درمان زخم ایجاد شده التیام یابد. در اغلب موارد، جراحی برای حذف فیستول مورد نیاز است. بسته به نوع فیستول مقعد (ساده یا پیچیده) و موقعیت آن چندین تکنیک استفاده میشود که عبارتند از فیستولوتومی، استن، فلپ آدوانسمنت و پلاگین بیولوژیکی. اکثر روشهای جراحی فیستول مقعد را می توان به صورت سرپایی و بدون نیاز به بستری انجام داد. در فیستولهای بزرگ و عمیق ممکن است نیاز به مدتی مراقبت پس از جراحی در بیمارستان باشد. معمولاً بیماران میتوانند در همان روز بعد از عمل جراحی به خانه برگردند، با این حال، نیاز به استراحت برای حداقل چند روز بعد از عمل جراحی برای کمک به روند بهبود وجود دارد. هر یک از تکنیکهای جراحی مزایا و معایبی به همراه دارند که با توجه به موقعیت و محل قرارگیری فیستول توسط پزشک انتخاب میشوند، این روشها شامل:
فیستولوتومی: روشی است که در ۸۵ الی ۹۵ درصد موارد استفاده شده و به صورت یک برش باز در تمام طول فیستول به منظور بررسی و رفع آسیبهای وارده به تمامی قسمتها انجام میشود. در این روش پوست و عضلهی تونل موجود کامل باز شده و اجازهی ترمیم فیستول از داخل به خارج را میدهد و پس از مدتی تبدیل به یک شیار میشود. یک الی دو ماه زمان نیاز است تا زخم ناشی از جراحی بهبود یابد.
تکنیک استن: این روش سابقهی دیرینه در درمان فیستول مقعد دارد که در روش سنتی با موی دم اسب یا کتان انجام میشده است. در فیستولهای پیچیدهتر که در قسمتهای بالایی قرار گرفته و قسمتی از عضله اسفنکتر را نیز درگیر کرده است، یک نخ بخیه یا لولهی باریک ویژهی تخلیه را برای حداقل شش الی دوازده هفته در فیستول قرار میدهند تا به تخلیهی کامل چرک و بهبود فیستول کمک کند. سپس در صورت لزوم جراحی قطعی مورد نیاز انجام میشود. این روش برای افراد در معرض خطر ابتلا به بیاختیاری مقعدی از جمله بیاختیاری گاز روده مناسب است. گاهی اوقات چندین جراحی مورد نیاز دارد.
روش فلپ آدوانسمنت: این گزینه معمولاً در فیستول پیچیده مورد استفاده قرار میگیرد که برای افراد در معرض خطر بیاختیاری مقعدی کاربرد دارد. با استفاده از قسمتی از بافتی که از رکتوم یا پوست اطراف مقعد برداشته شده است، فیستول را ترمیم میکنند. میزان عود گزارش شده از این روش ۵۰ درصد است. شرایط خاصی، مانند بیماری کرون، بدخیمی و سیگار کشیدن احتمال شکست را افزایش میدهد. در حد خفیف تا متوسط نیز بیاختیاری مقعدی از آن گزارش شده است.
پلاگین بیولوژیکی: یک پلاگین مخروطی شکل ساخته شده از بافت انسانی (مخاط روده انسانی) که برای جلوگیری از باز شدن داخلی فیستول مقعد استفاده میشود. این پلاگین را با بخیه به سر داخلی فیستول مقعد متصل میکنند. بافت جدید معمولاً در اطراف پلاگین رشد میکند و به درمان فیستول کمک خواهد کرد. این روش هیچ خطری برای بیاختیاری مقعدی ندارد و میزان موفقیت این روش بیش از ۸۰ درصد است اما میزان مؤفقیت بلند مدت آن نامشخص و احتمالاً کمتر از ۵۰ درصد است. این روش نیاز به بستری ۲۴ ساعت در بیمارستان دارد. این تکنیک با خطر بیشتری عوارضی مانند درد، تشکیل آبسه و یا احتمال جابجایی پلاگین همراه است.