سلامت و پزشكي

مانند هر بیماری دیگری، شقاق مقعدی نیز با علائم و نشانه های خاصی همراه است. شایع ترین علائم شامل موارد زیر هستند:

• پارگی یا شکاف قابل مشاهده در پوست اطراف مقعد
• همراه با یک اسکین تگ یا گوشت اضافه در کنار زخم
• درد شدید در ناحیه مقعد در حین حرکات روده، دفع و خروج گاز معده
• رگه های خون روی مدفوع یا روی دستمال توالت پس از پاک کردن
• سوزش یا خارش در ناحیه مقعد
• خونریزی از زخم (در موارد مزمن)

چه زمانی باید به دکتر مراجعه کنیم؟

مادامی که هنگام حرکات روده ای درد حس کردید یا متوجه لکه های خون روی مدفوع یا دستمال کاغذی شدید، باید سریعا به دکتر مراجعه کنید.

انواع

در بیشتر موارد این زخم مقعدی کوچک خود به خود بهبود پیدا می کند ولی در بعضی از افراد ممکن است این گونه نباشد و با گذشت زمان حتی وضع آن بد تر شود. به طور کلی می توان این عارضه را به دو دسته تقسیم کرد:

• شقاق حاد: به طور معمول زمانی که فرد برای اولین بار این شکاف مقعدی را تجربه کرده و طی 6 الی 12 هفته بهبود پیدا می کند، به آن شقاق حاد می گویند.
• شقاق مزمن: اکثرا زمانی که فرد شقاق حاد خود را نادیده گرفته و برای پیشگیری از گسترش یا درمان فیشر اقدام نمی کند، زخم بیشتر از 12 هفته باز مانده و عضلات اسفنکتر مقعد را درگیر خود می کند. در این حالت معمولا لبه های زخم برجسته شده و همراه با سوزش و درد شدید همراه است. به این مرحله پیشرفته شقاق، مزمن می گویند و به مراتب درمان آن سخت تر است.

علت بوجود آمدن شقاق یا زخم مقعدی چیست؟

پوست مقعد بسیار نازک و حساس می باشد. در نتیجه ترک مقعدی اغلب در هنگام دفع مدفوع بزرگ یا سفت و رابطه مقعدی رخ می دهد. یبوست مزمن یا اسهال مکرر نیز می تواند منجر به پارگی پوست مقعد شود. همچنین سایر علل شایع عبارتند از:

• حرکات روده
• فشار آوردن در هنگام زایمان
• بیماری التهابی روده (IBD)
• بیماری کرون
• کاهش جریان خون در ناحیه آنورکتال
• تنگی بیش از حد عضلات اسفنکتر مقعد

همچنین در موارد نادر ، ممکن است این پارگی بنا به دلایل زیر به وجود بیاید:

• سرطان مقعد
• ویروس اچ آی وی HIV
• زگیل تناسلی
• بیماری سل
• سیفلیس
• تبخال

چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به زخم مقعدی یا فیشر هستند؟

یکی از دوره های سنی که به وجود آمدن ترک مقعد در آنها شایع می باشد، نوزادی است. همچنین افراد مسن به دلیل کاهش جریان خون در ناحیه آنورکتال ، مستعد شقاق یا فیشر هستند. در حین زایمان طبیعی و پس از آن ، زنان به دلیل قرار گرفتن در معرض فشار زیاد معمولا به این عارضه مبتلا می شوند.

همچنین افراد مبتلا به بیماریهای التهابی روده IBD توسط خطر ابتلا به این بیماری تهدید می شوند. زیرا التهابی که در پوشش روده ایجاد میشود ، بافت حساس اطراف مقعد را مستعد پارگی می کند.

افرادی که به طور مکرر دچار یبوست می شوند نیز در معرض خطر افزایش ترک های مقعدی هستند. سفتی و دفع مدفوع بزرگ از شایع ترین دلایل ایجاد پارگی مقعدی است.

https://daneshyari.com/mag/214/what-is-anal-fissure

عمل جراحی شقاق مقعد با وجود روش های نوین همچون لیزر درمانی همچنان وجود دارد و برای بسیاری از موارد ، پزشک روش عمل جراحی را انتخاب می کند. عمل جراحی بیشتر مختص به موارد شقاق مزمن است و با توجه به وضعیت علائم و نشانه های فیشر پزشک یکی از روش های زیر را برای جراحی انتخاب می کند:

• جراحی شقاق به روش اسفنکتروتومی داخلی جانبی مقعد
• روش دیلاتاسیون یا اتساع دریچه ی مقعد
• فیشرکتومی

لیزر درمانی

لیزر درمانی یکی از نوین ترین و آخرین دستاوردهای دنیای پزشکی است که برای درمان بسیاری از بیماری ها از جمله شقاق به کار گرفته می شود. همچنین کلینیک زارعی بیان می کند؛ درمان شقاق با لیزر با اثربخشی بالاتر و عوارض کمتر توانسته است جایگزین بسیار مناسبی برای انجام عمل جراحی شود و بسیاری از موارد این عارضه را حتی شقاق مزمن با درجات شدیدتر درمان نماید.

در روش درمان شقاق با لیزر ، پزشک متخصص با استفاده از انرژی اشعه ی لیزر و تاباندن آن به بافت های آسیب دیده اقدام به مسدودسازی شکاف ها و ترمیم بافت های آسیب دیده می کنند و بدین ترتیب بدون کوچکترین احساس درد و خونریزی در کوتاه ترین زمان ممکن بیماری شما برای همیشه درمان خواهد شد.

سم بوتولینوم یا بوتاکس

سم بوتولینوم یک سم عصبی است که توسط یک باکتری به نام کلستریدیوم بوتولینوم تولید می شود. این دارو به طور موقت عضلات را تا سه ماه فلج می کند و می توان آن را بدون بیهوشی یا آرامبخش در عضله اسفنکتر داخلی مقعد در مطب بالینی تزریق کرد. دوز بسیار کم است و عملاً هیچ خطری برای ایجاد مسمومیت بوتولیسم ندارد. بوتولینوم می تواند باعث بی اختیاری موقت و خفیف مقعدی (نشت گاز یا مدفوع) در برخی بیماران شود. از آنجایی که شامل تزریق (به جای استفاده موضعی) می شود، معمولاً برای بیمارانی که به درمان موضعی پاسخ نمی دهند اختصاص داده می شود.

see more in http://www.coca.ir

آیا می دانستید که تقریباً ۱۰ درصد از افراد در طول زندگی خود به بیماری شقاق مقعدی مبتلا می شوند و در بعضی موارد هم ممکن است علت آن ناشناخته باشد؟ ولی در اکثر اوقات شقاق از یبوست مزمن یا رابطه جنسی از پشت نشات می گیرد. حتی ممکن است در مواردی با بیماری بواسیر یا هموروئید نیز اشتباه گرفته شود زیرا هر دو تقریبا علائم مشابهی دارند ولی به طور کل بیماری شقاق با هموروئید تفاوت دارد.

در این مقاله تصمیم داریم علائم، علت، روشهای تشخیص و درمان این بیماری را مورد بررسی قرار دهیم.

بیماری شقاق چیست؟

شقاق مقعدی یک پارگی یا شکاف است که در پوشش مجرای اسفنکتر داخلی و خارجی مقعد، به شکل یک بریدگی ایجاد شده و ممکن است از بیرون به داخل کانال رکتوم امتداد یابد.

این عارضه می تواند باعث به وجود آمدن درد در حین و بعد از اجابت مزاج شود که گاهی به دنبال آن خون به رنگ قرمز روشن در مدفوع مشاهده می شود.

بیشتر زخم های شقاق مقعدی کمتر از یک سانتی متر عرض دارند، اما از آنجا که مقعد قسمت بسیار حساس بدن است، درد در این ناحیه می تواند بسیار شدید و اذیت کننده باشد، حتی اگر عامل آن تنها یک پارگی کوچک باشد.

علت شقاق مقعدی در زنان، مردان و کودکان

شقاق مقعدی ممکن است بنا به دلایل مختلفی ایجاد شود. از جمله:

• یبوست: مدفوع بزرگ و سفت به گونه ای بوده که ممکن است به پوست حساس دریچه فشار زیادی وارد کند. در نتیجه موجب زخم مقعد یا گوشت های اضافه شود.
• اسهال: اسهال مکرر ناحیه رکتوم را حساس کرده و منجر به سوزش یا خارش می شود. این عارضه به مرور زمان شقاق را ایجاد می کند.
• اسپاسم عضلانی: متخصصان معتقدند که اسپاسم عضلانی اسفنکتر مقعد ممکن است خطر ایجاد شقاق مقعدی را افزایش دهد. اسپاسم یک حرکت کوتاه و خودکار عضلانی است که در آن عضله های باسن می توانند ناگهان سفت شوند. اسپاسم عضلانی ممکن است روند بهبود زخم را به تعویق بیندازد.
• بارداری و زایمان: زنان باردار در اواخر بارداری در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به شقاق مقعدی هستند. همچنین قسمتی از پوست مقعد ممکن است در هنگام زایمان پاره شود.
• بیماری یا عفونت های مقاربتی: بیماری‌های مقاربتی با خطر بالاتر ابتلا به شقاق مقعدی ارتباط مستقیمی دارند. به عنوان مثال می توان به سیفلیس، ویروس HIV ،(ویروس پاپیلومای انسانی) HPV ، تبخال و کلامیدیا اشاره کرد.
• بیماری های زمینه ای: برخی از شرایط زمینه ای مانند بیماری کرون، کولیت اولسراتیو و سایر بیماری های التهابی روده ممکن است باعث ایجاد زخم در ناحیه مقعد شوند.
• رابطه جنسی مقعدی: اگر رابطه از پشت بدون محافظ و مواد روان کننده اتفاق بیفتد، ممکن است منجر به زخم شقاق شود.

علائم و نشانه های بیماری چگونه نمایان می شوند؟

درست است که در بدن هر شخص ممکن است با علائم متفاوتی ظاهر شود ولی به طور کلی علائم و نشانه های اصلی شقاق مقعدی عبارتند از:

• درد بخصوص هنگام دفع مدفوع: زمان اجابت مزاج، فرد درد تیزی را حس می کند و پس از آن ممکن است احساس سوزش عمیق طولانی تری داشته باشد. ترس از درد ممکن است برخی از بیماران را از رفتن به توالت منصرف کند و خطر یبوست را افزایش دهد.
• تاخیر در رفتن به دستشویی: این مورد می‌تواند درد و شقاق را بدتر کند، زیرا مدفوع سفت‌تر و بزرگ‌تر می‌شود. برخی از افراد ممکن است وقتی خود را با دستمال توالت تمیز می کنند، درد شدیدی را تجربه کنند.
• خونریزی: از آنجا که خون تازه است، قرمز روشن خواهد بود، ممکن است روی مدفوع یا دستمال توالت دیده شود. همینطور شقاق مقعدی در نوزادان معمولاً خونریزی می کند.
• خارش در ناحیه مقعد: این احساس ممکن است متناوب یا مداوم باشد.
• سوزش ادرار: ناراحتی هنگام ادرار کردن کمتر شایع است. اما برخی از بیماران ممکن است دفعات بیشتری ادرار کنند.

source: http://arpce.net/symptoms-of-anal-fissure/

آیا تا به حال لب شما ترک خورده است؟ اگر به آخرین باری که لب‌تان دچار ترک شده که معمولاً مربوط به فصول سرما است فکر کنید، احتمالاً متوجه می‌شوید که ابتدا پوست لب خشک و سپس شروع به ترک برداشتن کرده است. اگر به ترک لب‌تان بی‌توجهی می‌کردید، خشکی آن به قدری شدت می‌یافت که باعث وسیع و عمیق شدن ترک و در نهایت خونریزی در آن می‌شد. این مثال ساده نمونه‌ی بارزی از یک نوع شقاق بود که می‌تواند بارها برای بدن هر فردی رخ داده باشد.

شقاق یک ترک‌خوردگی باریک با طول و عمق مشخص است که ممکن است در پوست یا یک دیواره‌ی یا غشای مخاطی ایجاد شود. شقاق یک بیماری بسیار شایع است که اگر زود اقدام به پیگیری آن شود می تواند به راحتی درمان شود. بسته به ناحیه‌ای که دچار شکاف یا ترک ایجاد شده است انواع شقاق در بدن انسان ایجاد و نام‌گذاری می‌شود. شقاق مقعدی و شقاق پا، دو شکاف مشترکی هستند که در بدن رخ می‌دهند.
شقاق با نام علمی فیشر فقط یک ترک یا پارگی دیواره‌ی پوشش داخلی بدن یا سطوح خارجی پوست است که نباید با برش اشتباه شود. در شقاق کشش دیواره باعث از هم گسیختگی آن می‌شود که در صورت عدم درمان فیشر به موقع به زخم‌های باز بزرگ تبدیل خواهد شد که می‌تواند عضلات زیرین را نیز درگیر کند.
حال اگر این ترک یا پارگی در دیواره‌ی درونی کانال مقعد ـ لوله کوتاه مابین دو دریچه‌ی ابتدایی و انتهایی مقعد که چهار سانتی‌متر انتهایی لوله‌ی گوارشی یعنی راست‌روده را تشکیل می‌دهدـ رخ دهد، شقاق مقعدی نامیده می‌شود. فیشر مقعد یک بیماری شایع است که اغلب با دیگر اختلالات ناحیه‌ی مقعد مانند بواسیر اشتباه گرفته می‌شود.
شقاق مقعدی به شکل یک قطره اشک خطی دردناک و یا ایجاد شکاف در بافت پوششی نرم و مرطوب (مخاط) قسمت انتهایی کانال مقعد ظاهر می‌شود که در کوتاه مدت معمولاً تنها شامل سطح پوششی دیواره‌های داخلی مقعد و در بلندمدت به صورت عمقی‌تر تمام ضخامت مخاط مقعد را درگیر می‌کند. شقاق با شیوع یکسان در هر دو جنس زن و مرد اتفاق می‌افتد. البته احتمال شقاق مقعدی در زنان پس از زایمان و در افراد مبتلا به بیماری کرون بیشتر است. این بیماری اغلب در سنین جوانی و میانسالی رخ می‌دهد. با افزایش سن احتمال ابتلا به فیشر مقعد کم می‌شود. این بیماری در کودکان کمتر از یک سال نیز بسیار دیده می‌شود.
در نیمی از موارد امکان بهبود با خودمراقبتی فرد و اصلاح عادات غلط تغذیه‌ای و جلوگیری از یبوست وجود دارد. با این‌ حال احتمال عود بیماری در صورت تکرار فشار در ناحیه‌ی آسیب دیده هست. شکست درمان سنتی شقاق نشانه‌ای برای درمان جراحی آن است. امروزه محققان به‌ شدت دنبال راهی برای پیدا کردن یک درمان دارویی مؤفق و جایگزین درمان جراحی فیشر مقعدی هستند.

منبع مقاله : بیماری شقاق مقعدی ایران کلینیک